Marzanna Uździcka, Studium kształtowania się kompetencji językowej agronoma. Analiza genologiczna, pragmatyczna i leksykalna „Wykładów” Władysława Majewskiego z lat 1848-1850, Zielona Góra 2010, ss. 419.
Jak świadczy tytuł pierwszego rozdziału (s. 7-79) rozprawy (Źródłoznawcze, aksjologiczne i metodologiczne aspekty opisu indywidualnej manifestacji języka wspólnoty komunikacyjnej (s. 7),autorka język notatek Majewskiego traktuje jako indywidualną manifestację języka wspólnoty komunikacyjnej. W związku z tym przedstawia charakterystykę Wykładów jako rękopiśmiennego źródła archiwalnego, sylwetki ich merytorycznych autorów – wykładowców, na których zajęcia uczęszczał, sporządzając z nich notatki, Władysław Majewski, chronologię powstawania notatek, uzasadnienie wyboru do badań próby tekstowej o łącznej objętości 146 678 wyrazów graficznych itd. Bardzo ważne i cenne są podrozdziały o naukach rolniczych na tle stanu nauki polskiej w połowie XIX wieku, o Marymonckim Instytucie Agronomicznym (też jako swoistej wspólnocie komunikacyjnej) i jego wykładowcach, o stanie badań nad polszczyzną XIX stulecia i wreszcie o „założeniach i zagadnieniach do analizy osobniczej kompetencji językowej kształtowanej przez udział we wspólnotowej komunikacji” (s. 64), który to podrozdział trzeba traktować jako wykład teoretyczno-metodologicznych podstaw dysertacji. Autorka deklaruje, że „Wybór metodologii i celów opisu inspirowała idea o charakterze ogólnym, która zakłada interdyscyplinarność w badaniach językoznawczych jako warunek rozwoju myśli poznawczej” (s. 65), a punktem wyjścia dla językoznawcy-diachronisty „[…] jest pytanie o to, jaki język był oraz jak języka używano. <> studiów nad dziejami języka narodowego w użyciu komunikacyjnym stanowi podstawową inspirację poznawczą i przesądza o kształcie niniejszej książki” (s. 65).
More...