Incidentnost lika Ahmeda Nurudina u romanu Derviš i smrt Meše Selimovića
Incidentality of Ahmed Nurudin's Character in the Novel Derviš i smrt of Meša Selimović

Summary/Abstract: Ovaj rad skoncentrisan je na reprezentativno djelo Meše Selimovića (1910-1982), roman Derviš i smrt(1966), u čijem središtu je čovjek zaokupljen potragom za sobom. Tu potragu u ime čovječanstva predvodi narator romana, Ahmed Nurudin, derviš, svjetlo naizgled nesalomljive vjere, koji se u žudnji za idealnim sobom, čistim i neokaljanim tuđom ni svojom rukom, bespovratno strmoglavljuje u besmisao ljudskog sitničavog postojanja. Kroz ovaj, sadržinom i formom izuzetno složen roman, spoznajemo krhkost ljudskog bića, njegove vjere u sebe, Boga i ljude; egzistencionalnog i moralnog posrnuća. Taj besmisao se razotkriva na turobnom derviševom putu; od vjere u besmrtnost, do čame i čekanja smrti u tišini i jadu koji nam zadaju drugi, a koji sami sebi još više otežamo. Tema koja će biti produbljena u nastavku rada fokusiraće se upravo na lik Ahmeda Nurudina, tačnije na faze incidentnosti i prestupa kroz koje junak prolazi od naivnog mladića čistog srca do šejha tekije, njenog temelja i krova, te najzad do oholog čovjeka na vlasti, koji i sam gubi mjeru u mržnji i želji za osvetom koja ga izjeda. Tumačenje incidentnosti Ahmedovog lika će pritom naći utemeljenje u teoriji sižejnosti poznatog ruskog semiotičara Jurija Lotmana (Yuri Mikhailovich Lotman,1922-1993).

• Details
• Contents