Odstępstwa dotyczące instrumentów płatniczych przeznaczonych do dokonywania płatności niskokwotowych
Derogations for payment instruments intended for making small-value payments

Summary/Abstract: Przedmiotem glosy jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (pierwsza izba) z 11 li- stopada 2020 r. w sprawie C-287/19 DenizBank AG przeciwko Verein für Konsumenteninformation, ECLI:EU:C:2020:897. Sąd ten wypowiedział się w przedmiocie zagadnień prawnych, które pojawiły się na gruncie przepisów PSD1 i PSD2 regulujących odstępstwa dla instrumentów płatniczych prze- znaczonych do dokonywania płatności niskokwotowych. Po pierwsze, sąd przesądził, że funkcja NFC (near field communication) służąca inicjowaniu transakcji opiewających na niskie kwoty może być kwalifikowana jako odrębny instrument płatniczy, mimo że inkorporowana jest w ramach zin- dywidualizowanej karty płatniczej przypisanej do konkretnego użytkownika. Po drugie, sąd orzekł, że można w takim wypadku mówić o instrumencie używanym anonimowo. Przesądzenie, czy w danym wypadku mamy do czynienia z instrumentem przeznaczonym do dokonywania płatności niskokwotowych, czy jest on używany anonimowo, a także czy nie jest możliwe jego zablokowanie ani uniemożliwienie jego dalszego używania, jest kluczowe dla ustalenia, czy i ewentualnie w jakim zakresie dostawca może korzystać z poszczególnych odstępstw przewidzianych w PSD2. Wreszcie, sąd wyjaśnił, że postanowienia ogólnych warunków umownych, regulujących milczącą zgodę użyt- kownika będącego konsumentem, na zmiany w umowie ramowej proponowane przez dostawcę, mogą podlegać testowi abuzywności. Wyrok ma niemałe znaczenie dla sektora bankowego i płatni- czego, wszak dotychczas TSUE rzadko wypowiadał się w przedmiocie wykładni przepisów PSD2.

• Details
• Contents