Марксизам без филозофија и неговите феминистички импликации
Марксизам без филозофија и неговите феминистички импликации

Проблемот на социјалистичките проекти фокусирани кон субјективноста

Summary/Abstract: Јас ја проширувам категоријата на нефилозофската концептуализација на себството со цел да вклучам други форми на теориски-методолошки излез од филозофската доволност како негов принцип, со тоа и Маркс исто така, психоанализата и лингвистиката, не ја редуцираат радикалната дијада на физикалноста/ автоматичноста во еден од нејзините конституенти. Детерминирано е од радикалната дијада како нејзин идентитет во последната инстанца и е детерминирана од материјалноста на реалното на последната инстанца. Реалното е тоа на дијадата, на нејзината внатрешна унилатералност и меѓупросторност во нејзиниот центар. Ова го нарековме реалитет на себството на нечовечкото: меѓупросторот е ненадминлив; физикалното и автоматичното се едно под идентитетот во последната инстанца, но унивикацијата не зазема место. Физикалното, анималното и природата, е материјалност на „употребна вредност“ и реална продукција која треба да биде распределена од експлоатацијата, не само „работниците“, особено затоа што многу од светската работна сила се лишени од статусот (работници). Потребата да се направи не е само единствената морална, туку исто така и политичка во смисла на политичката економија: капитализмот е втемелен на недостатна погрешна фантазма дека универзумотод чиста вредност е себе-доволен на одржлива основа, втемелен на апстрактна материјалност како бескраен променлив извор. Политичката економија отклонета од материјалното е неодржлива.

• Details
• Contents