Bezskuteczność pactum de non cedendo na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych jako instrument zwalczania nieuczciwych praktyk
Ineffectiveness of pactum de non cedendo under the Act on counteracting excessive delays in commercial transactions as an instrument to combat unfair practices

Summary/Abstract: W umowach zawieranych w obrocie handlowym dość powszechnie wprowadzane są zastrzeże- nia umowne, które wyłączają lub ograniczają dopuszczalność przelewu wierzytelności, należnej wierzycielowi z tytułu transakcji handlowej, bez zgody dłużnika (pactum de non cedendo). Z uwagi na dysproporcje w sile kontraktowej, które stawiają słabszą stronę umowy w pozycji zależności ekonomicznej, tego typu klauzule mogą stanowić problem rzutujący na kondycję finansową mi- kro-, małych i średnich przedsiębiorców, a także na zachowanie przez nich płynności finansowej, a w szerszym kontekście utrzymanie konkurencyjności. Polski ustawodawca dostrzegł, że taka regulacja umowna może nosić znamiona nieuczciwej praktyki stosowanej w relacjach między przedsiębiorcami, jeżeli towarzyszy jej opóźnienie w zapłacie wynagrodzenia w stosunku do ter- minu płatności określonego w umowie. W związku z tym zdecydował o wprowadzeniu nieznanego dotąd mechanizmu przeciwdziałania nieuczciwym praktykom, polegającego na uznawaniu pactum de non cedendo w transakcjach handlowych między przedsiębiorcami dużymi a tymi z sekto- ra MŚP po upływie umownych terminów płatności. Niniejszy artykuł porusza problem oceny czy nowa regulacja, dotycząca bezskuteczności pactum de non cedendo, stanowi właściwy instru- ment zwalczania nieuczciwych praktyk handlowych i czy ma on szanse stać się instrumentem skutecznym.

• Details
• Contents