Rewolucyjny patos, negacja i awangarda suspensywna
The Revolutionary Pathos, Negation, and the Suspensive Avant-Garde

Summary/Abstract: Artykuł dotyczy związku między awangardą a polityką oraz kwestii zaangażowania w kontekście sztuki i polityki. Autor zaznacza, że upolitycznienie awangardy wynika z wielu czynników, wśród których najszerzej rozważanym jest pogłębiający się kryzys kapitalistycznej reprodukcji, przewartościowujący kategorię zaangażowania. Istotne w sieci relacji łączących omawiane zjawiska jest także pojęcie rewolucji oraz jej transformacji w przeszłości w kontekście radzieckiej awangardy. Na płaszczyźnie teorii kulturowej i filozofii autor odwołuje się do Alaina Badiou, Slavoja Žižka i Jacques’a Rancière’a, a badając kluczowe czynniki historycznej radzieckiej awangardy, sięga po kategorie dzieła sztuki masowej, demokratyzacji i wytwórstwa jako elementów wpływających na techniki artystyczne (Walter Benjamin). Oprócz rozważań dotyczących historycznej awangardy odnajdujemy w artykule analizę współczesnych zjawisk postawangardowych, w których nowy obraz i technologie oraz ich sieć dystrybucji i powiązań tworzą nowe kreatywne oddolne wspólnoty pozostające poza głównymi nurtami świata sztuki. Za przykład tego rodzaju działań służą omówione w tekście projekty kolektywu artystów, krytyków, filozofów i pisarzy Chto Delat? (ros. Что делать?), którego praktyka artystyczna podkreśla konieczność zmiany priorytetów działalności artystycznej, zmienia akcenty i pozwala nawiązać w polu sztuki nowe relacje między „profesjonalistami” a „nieprofesjonalistami”. Tego rodzaju warunki powstawania sztuki autor określa mianem awangardy trzeciej lub suspensywnej, która czerpie z przeszłości awangardy historycznej.

• Details
• Contents