„Strefa zgniotu” Elizy Kąckiej w perspektywie nurtu antyliteratury
“Strefa zgniotu” (“Crash Zone”) in the Perspective of Anti-Literature

Summary/Abstract: W szkicu autor poddaje analizie tytuł utworu „Strefa zgniotu” Elizy Kąckiej oraz jego strukturę, wskazując na cechy świadczące o antyliterackości tekstu, takie jak afabularność i rezygnacja z fikcjonalności. Obserwacje te zostają pogłębione przez przyjrzenie się narracji i określenie, w jakiej mierze można ją uznawać za autobiograficzną. Przedmiotem badań jest też warstwa genologiczna, która wyróżnia się idiomatycznością na tle istniejących rozwiązań gatunkowych, choć zarazem czerpie z wielu inspiracji, np. z dziennika intymnego czy z tekstów zwanych przez Ryszarda Nycza sylwami współczesnymi. Ważny punkt rozważań stanowi osadzenie „Strefy zgniotu” w tradycji nurtu antyliteratury (a zwłaszcza porównanie z utworami Mirona Białoszewskiego); w wątek ten zostaje wpleciona analiza konkluzji socjologicznych, do jakich skłania omawiany zbiór.

• Details
• Contents