Św. Kajetan z Thieny – patron zmartwychwstańców w kontekście charyzmatu zgromadzenia
Saint Cajetan of Thiene – the Patron of the Resurrectionists in the Context of the Congregation’s Charism

Summary/Abstract: W artykule skupiono się na postaci drugiego, obok św. Józefa, patrona zakonu zmartwychwstańców: św. Kajetana Thiene. Patronat św. Kajetana nie był przypadkowy. Wywodził się to bezpośrednio z klerykalnego charakteru Zgromadzenia, nawiązującego do reform mających na celu odnowę życia zakonnego w Kościele. Zgromadzenie Kleryków Regularnych powstało na fali ruchu zapoczątkowanego w Kurii Rzymskiej i na dworze papieskim, w kręgu Oratorium Divino Amore w Rzymie, skupiającego zarówno świeckich, jak i duchownych, którzy w duchu doskonałości ewangelicznej gromadzili się, aby się modlić i angażować w różne formy działalności charytatywnej. Spośród założycieli Kleryków Regularnych do godności ołtarza został wyniesiony jedynie Kajetan z Thiene. Kult św. Kajetana rozwinął się także w obrębie Zakonu Trynitarzy (Zakon Trójcy Świętej od Odkupienia Niewolników), którzy przejęli go od Teatynów i Ormian lwowskich. Pomimo patronatu św. Kajetana nad zgromadzeniem zmartwychwstańców, jego wizerunki malarskie i rzeźbiarskie są nieliczne. Ikonografia ołtarzowa skupia się na tematyce Zmartwychwstania Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa. Bogata ikonografia św. Kajetana, wciąż nie w pełni rozpoznana ze względu na pomylenie z innymi świętymi, charakteryzującymi się podobnymi atrybutami, w XIX wieku praktycznie zanikła. Zapewne dlatego, mimo wyraźnych nawiązań do charyzmatu świętego w pismach założycieli zmartwychwstańców, jak zauważono powyżej, jego wizerunki nie trafiły na ołtarze ani do programów ikonograficznych kościołów. Warto uwzględnić ten aspekt przy projektowaniu nowych elementów zdobniczych czy kształtowaniu programów ideowych współczesnych świątyń.

• Details
• Contents