MOGUĆE SMJERNICE ZA POBOLJŠANJE KVALITETE KRIVIČNOG POSTUPKA S OBZIROM NA ULOGE POJEDINIH UČESNIKA
POSSIBLE GUIDLINES FOR IMPROVING THE QUALITY OF CRIMINAL PROCEDURE WITH RESPECT TO THE ROLE OG INDIVIDUAL PARTICIPANTS
Author(s): Adnan DurakovićSubject(s): Law, Constitution, Jurisprudence
Published by: Pravni fakultet - Univerzitet u Zenici
Keywords: Policija; odvraćanje; mediji; statistika kriminaliteta
Summary/Abstract: Postoje brojni znaci kada je pravosudni sistem neefikasan. Problem neefikasnosti pravosuđa postaje fokusom značajne pažnje kako praktičara tako i teoretičara. Suzbijanje kriminaliteta vrši se na teorijskodogmatskom principu i pri tome se dominantno oslanja na funkcionisanje zatvaranja, odnosno kaznu zatvora. Istraživanja alternativnih politika suzbijanja kriminaliteta pokazala su da alternative stvaraju efekte redukcije kriminaliteta, povećavaju raspon za individualizaciju kazne i specijalnu prevenciju, smanjuju ukupne troškove i jeftinije su od tradicionalne politike zatvaranja. Percepcija kažnjavanja u svijesti građana je neophodan link između objektivne veličine označene kao vjerovatnost kažnjavanja i poštovanja zakona od tih građana. Kada govorimo o ulozi sankcija, prije svega kazni zatvora u odvraćanju ne smije se ostati samo na ulozi sudova koji izriču sankcije, nego je od ključnog značaja ono što im prethodi, a to je djelatnost policije koja određuje vjerovatnosti otkrivanja djela i počinioca, pa time i vjerovatnost sankcija. Alokacija policijskih resursa i upotreba metoda provođenja zakona i istraživanja krivičnih djela dramatično povećava stopu otkrivenosti krivičnih djela i hapšenja što odvraća od činjenja krivičnih djela. Da bi smo vidjeli kako organi represije procjenjuju ključne faktore koji utiču na kriminal moramo pogledati neka od empirijskih istraživanja koja su provedena. Kriminalna statistika je usmjerena prije svega na nasilni i vidljivi imovinski kriminalitet, dok kriminalitet bijelog okovratnika i korporativni kriminalitet zajedno sa kriminalom bez žrtve - kriminalni biznisi (droga, prostitucija i sl.) su u sivoj zoni statistike. Nemogućnost objašnjavanja kriminaliteta preko jedne jedinstvene teorije i tačno definisanih uslova koji utiču na njega na mikro (individualnom) ili makro (socijalnom) planu posljedično stvara u svijesti većine ljudi sliku kriminaliteta kao nečeg iracionalnog i potpuno neobjašnjivog.
Journal: Anali Pravnog fakulteta Univerziteta u Zenici
- Issue Year: 6/2013
- Issue No: 12
- Page Range: 151-186
- Page Count: 36
- Language: Bosnian