Wstęp
Introduction

Summary/Abstract: Bardzo często historię Kresów poznajemy przez pryzmat rodziny. Wysłuchane opowieści dziadków, ukryte na strychu rękopisy wspomnień, dawne fotografie, przedmioty owiane legendą pochodzenia „stamtąd”, w końcu zalegające księgarniane regały tomy pamiętników wilnian, lwowian czy tarnopolan – wszystko to kształtuje wiedzę Polaków na temat Kresów, przydając jej dodatkowo wartość sentymentalną, emocjonalną. Z jednej strony oswaja nas więc z „zaginionym światem”, budując więź z małymi ojczyznami naszych przodków, z drugiej – zaciemnia obraz minionej rzeczywistości. Rola rodziny w tym procesie jest zatem bezcenna dla budowania naszej świadomości i tożsamości, ale często nie pozwala spojrzeć krytycznie na dawne czasy. Postrzeganie Kresów nie jest tu jednak w żaden sposób wyjątkowe – dzieje się tak z każdą inną mitologizowaną „utraconą” przestrzenią. Bynajmniej nie należy „kresowego” sentymentalizmu piętnować, wszak to fundament naszego kulturowego obrazu świata. Nie zwalnia to nas jednak z obowiązku poznawania prawdy w kontekście wszystkich uwarunkowań i zależności, w końcu zaś z uwzględnieniem naszych i cudzych punktów widzenia.

• Details
• Contents