Lacancan i Derridada
Lacancan i Derridada

Summary/Abstract: Adepti frankolatrije prvenstveno jedno ne žele – da budu razumljivi. Štaviše, oni odbacuju i samu pretpostavku da se ima pravo na razumijevanje. Svako shvatanje smatraju lošim. U tome naslućuju stegu jedne sveprisutne sile kojoj se ni po koju cijenu ne žele izložiti. Nakon žargona autentičnosti koji je pratio fazu konsolidacije Savezne Republike Njemačke sve do ranih šezdesetih godina i čiji korijeni su se pružali do znatno nakon ere nacionalsocijalizma, nastupila je zapanjujuća retorika onih koji su preuzeli vođstvo. Kada se više nisu mogle slaviti žrtve (takođe i one ratne) kao „oslobođene od svake prinude, jer je iz ponora slobode uskrsavajuće rasipanje ljudskog bića u očuvanje istine bivstvovanja za bivstvujuće“ (Heidegger), kada nije više „čovjek svojim jezikom bio prisutan u zahtjevu bivstvovanja“, kada „moć bezuvjetnosti“ nije više dopuštala „istinsku snagu čovjeka“ kao „pravi razlog koji se nezamagljeno očitava iz dubine“ (Jaspers) – tada smo najednom u nevjerici bili suočeni s rečenicama poput ove: „Prema utvrđenoj strukturi njegove jezičke sposobnosti i procesnim normama koje su stabilizovane iskustvenom rekurentnošću u procesima učenja, govornik realizuje sintaktičke matrice koje ispunjavaju intenciju … kao okvir aktuelizacije za kombinacije nominalne vrijednosti.“

• Details
• Contents