OBJEKTIVNOST NAUČNOG ZNANJA U POPPEROVOJ TEORIJI
OBJECTIVITY OF SCIENTIFIC KNOWLEDGE IN POPPER'S THEORY

Summary/Abstract: Spoznajnu teoriju Karla Poppera možemo odrediti i kao objektivnu teoriju istine, koja skupa sa sličnim teorijama ne ukazuje na bitnost individue u smislu da subjekt spoznaje nije onaj element bez kojeg se ne može i koji je neophodan u procesu spoznavanja. Objektivnost istine i spoznajnog procesa koji se smatra valjanim i stoga prihvatljivim, određuje se na osnovu intersubjektivnog karaktera valjanih teorija koje su podložne provjeravanjima od strane svih zainteresiranih u procesu opovrgavanja teorija kao najbitnijeg kriterija naučnosti. Drugi momenat koji izdvajamo u Popperovoj teoriji a tiče se objektivnosti i karaktera naučnog znanja proizlazi iz autonomnosti svih onih znanja koja su prihvaćena i onih do kojih se nije niti došlo kao jednom zasebnom entitetu ili, štaviše, svijetu koji ima svoje specifičnosti i koji objektivno egzistira, kao što to čine i Prvi svijet ili svijet koji nas okružuje i koji se određuje kao priroda i ono što je materijalno i supstancijalno. Drugi svijet jeste ona misleća zbilja koja se najbolje može predstaviti u onom kartezijanskom obliku o postojanju nas samih kao određenih subjekata dok se bavimo promišljanjem. Dakle, objektivnost nauke nalazi se u tom Popperovom Trećem svijetu, koji je, iako čovjekov proizvod, od njega ipak odvojen i pokazuje svu svoju autonomnost kaao zasebna cjelina koja se oblikuje na osnovu naših dostignuća i koja ima svoje sadržaje i mehanizme koji su za nas nepoznanica i koji vremenom postaju predmet proučavanja mislećeg subjekta. Ovaj rad upravo pokazuje te momente posebnosti naučnih i drugih znanja koja imaju težinu zasebnosti i samopostojanja na koje je Karl Popper, jedan od najvećih spoznajnonaučnih teoretičara, ukazivao.

• Details
• Contents