Corpora dormiunt, vigilant animae… ciała śpią, dusze czuwają. Ofiary tragedii smoleńskiej w pamięci „Kadrówki”
Corpora dormiunt, vigilant animae… the bodies are asleep, the souls are awake. The victims of the tragedy in Smolensk in memory of "Kadrówki"

Summary/Abstract: Dla każdego kadrowicza i piłsudczyka podkrakowskie Michałowice, stanowiące niegdyś granicę zaborów, są miejscem niezwykle symbolicznym, miejscem, gdzie de facto przed blisko stu laty zaczął się marsz ku wolności. Tu o świcie 6 sierpnia 1914 r. garstka „szaleńców niepodległości” podeptała traktaty największych mocarstw ówczesnego świata, obalając słupy graniczne między państwami zaborczymi. Rozpoczęli marsz, który zakończył się zerwaniem kajdan niewoli w listopadzie 1918 r. i obroną suwerenności przed komunizmem latem 1920 r. To miejsce jest dla nas święte. Obelisk w Michałowicach, upamiętniający pierwszy Polski Sierpień, przypomina wszystkim zawołanie i dewizę Pierwszej Brygady: „Chcieć – to móc”. W tym miejscu od 2005 r. na osobnym głazie narzutowym, pamiętającym pewnie czasy przedpiastowskie, umieszczamy tablice z nazwiskami tych, którzy w ostatnim czasie odeszli z naszego grona na piłsudczykowską wartę niebieską. Są to m.in.: o. gen. Adam Studziński, gen. Antoni Heda- -Szary, bryg. Wiesław Gęsicki, Wojciech Pęgiel, Teresa Fischer, Franciszek Urbańczyk, Rafał Gan-Ganowicz… Łączyły ich wartości, które pragnęli przekazać następnym pokoleniom. W 96. rocznicę wymarszu ku wolności przybyła jeszcze jedna tablica…

• Details
• Contents