Sabotaż w Olkuszu (fragmenty wspomnień)
The sabotage in Olkusz (fragments of memoirs)

Summary/Abstract: […] Pewnego dnia w drugiej połowie sierpnia 1940 r. koledzy zawołali mnie (wówczas dziesięcioletniego chłopca) i mojego brata – Zachariasza Klewżyca (wtedy ośmioletniego), abyśmy wybiegli z domu na podwórko. Po wybiegnięciu powiedzieli nam, że naprzeciwko Fabryki Naczyń Emaliowanych stoją przy rampie na platformach kolejowych cztery nowe żółte czołgi przywiezione do Olkusza przez Niemców. O żółtych czołgach powiadomiliśmy naszego tatę – Nikodema Klewżyca. Tata poszedł z nami oglądać czołgi, potem nie wrócił do domu, lecz powędrował do centrum miasta. Po powrocie tata wezwał mnie i mojego brata – Zachariasza, do sypialni. W tajemnicy przed mamą i siostrami (Wiesławą i Haliną) powiedział, że ma dla nas obu i dla naszego kolegi – Janka Białka (wówczas dwunastoletniego), pomysł na ciekawą zabawę. Zabawa miała polegać na tym, że wchodzilibyśmy do czołgu w taki sposób, aby nikt ze starszych ani jakichkolwiek niemiecki żołnierz nas nie zobaczył. Następnie, po wejściu do wnętrza czołgu, mieliśmy zamknąć za sobą właz. Bawiący się tam chłopcy z placu fabrycznego nie powinni byli widzieć, co robimy w środku. W czołgu należało przy świetle latarek powykręcać śrubokrętami zegary i powyrywać spod nich kleszczami druty. Następnie zegary należało przykręcić z powrotem na swoje miejsca, a wszystkie wyrwane druty zabrać ze sobą. Cała akcja miała pozostać w największej tajemnicy. […]

• Details
• Contents