Przeniesienie własności w prawie polskim (ze szczególnym uwzględnieniem zasad kauzalności i abstrakcyjności)
Transfer of Property in Polish Law: Causality and Abstraction

Summary/Abstract: Artykuł przedstawia konstrukcję prawną przeniesienia własności w prawie polskim. Celem opracowania było: wskazanie, jaka umowa prowadzi do przeniesienia własności; zaprezentowanie konsensualnego charakteru umowy przenoszącej własność oraz wyjątków od niej; opisanie tego, jaki wpływ na skuteczność przeniesienia własności ma nieważność umowy, w której jest zawarte zobowiązanie do dokonania takiego przeniesienia. W artykule omówiono ewolucję treści przepisów dotyczących przeniesienia własności począwszy od regulacji dekretu z 11 października 1946 roku – Prawo rzeczowe (Dz.U. nr 57, poz. 319 ze zm.), a skończywszy na przepisach obecnie obowiązującego kodeksu cywilnego. W świetle regulacji obowiązującej de lege lata przeniesienie własności w prawie polskim opiera się na – przejętej z francuskiego kodeksu cywilnego – konstrukcji umowy zobowiązującej o podwójnym skutku oraz zasadzie kauzalności czynności prawnych przysparzających, która w odniesieniu do umów przenoszących własność ma swoją wyraźną podstawę ustawową. W artykule wskazano powody i skutki przyjęcia w prawie polskim obu tych rozwiązań oraz omówiono najważniejsze kwestie, które są na tym tle sporne w literaturze przedmiotu. Opisano również rozumienie pojęcia causa w polskiej doktrynie i orzecznictwie. W opracowaniu została także omówiona w zarysie problematyka ochrony prawnej nabywcy w dobrej wierze rzeczy od niewłaściciela.

• Details
• Contents