ULUSLARARASI POLİTİKADA AHLAK VE GÜÇ: ARAP BAHARI VE TÜRKİYE ÖRNEĞİ
MORALITY AND POWER IN INTERNATIONAL POLITICS: THE CASE OF THE ARAB SPRING AND TURKEY

Summary/Abstract: Uluslararası ilişkiler olgusu ve disiplininde en kadim tartışmalardan biri ahlak ile güç arasındaki ilişkinin niteliği üzerinedir. Daha genel anlamda bu tartışma, uluslararası ilişkilerde ahlak, etik, hukuk, insan hakları gibi değerlerin mi yoksa çıkar, güç, güvenlik gibi maddi faktörlerin mi geçerli ve etkili olduğu üzerinedir. Bu çalışma ahlak kavramı üzerine yoğunlaşmakta, ahlaki davranışın uluslararası politikada anlamı, uygulaması ve sorunları konusuna katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bu çalışma aynı zamanda ahlak (etik), mevcut hukuka ve kurallara uygun olmaktır şeklinde basit bir tanımdan hareketle, uluslararası ilişkilerde ahlaki olmanın doğasını ve şartlarını incelemektedir. Uluslararası sorunların çözümü amacıyla yapılacak uluslararası müdahalenin ahlaki olması için üç ön şartın (meşru sebep, meşru otorite ve meşru yaptırım) gerçekleşmesi gerektiğini iddia etmektedir. Bu iddia çalışmada Arap Baharı ve Türkiye örneğiyle test edilmektedir. Arap Baharı’nın özellikle Libya ve Suriye safhalarının uluslararası ahlaka uygun gelişmediğini, bu süreçte rol oynayan aktörlerin oldubittiye getirdiği askeri güç müdahalelerinin Arap Baharı’nın demokratik, sivil ve ahlaki dönüşüm sürecine darbe vurduğunu iddia etmektedir. Zira bu askeri müdahaleler, Arap Baharı’nın karakterini ulusal ve toplumsal düzeyde demokratik dönüşüm olmaktan çıkarıp, uluslararası emperyalist güç mücadelesi haline getirmiştir. Bu süreçte kritik rol oynayan aktörlerden birisi olan Türkiye’nin politikası da her ne kadar ahlaki argümana dayandırılmış olsa da, özellikle Suriye örneğinde güç mücadelesi şeklinde tezahür etmiştir. Bu bağlamda çalışmada Türkiye’nin Suriye politikasını oluşturan başlıca gelişmeler analiz edilmiştir.

• Details
• Contents