Child Abduction as a Palimpsest of Discourses in Toni Cade Bambara's Those Bones Are Not My Child
Child Abduction as a Palimpsest of Discourses in Toni Cade Bambara's Those Bones Are Not My Child

Summary/Abstract: Artykuł omawia wydaną pośmiertnie powieść współczesnej pisarki afroamerykańskiej Toni Cade Bambary Those Bones Are Not My Child, będącą reakcją na serię porwań i morderstw czarnoskórych dzieci w Atlancie w latach 1979-1981. Wymykającą się jasnym klasyfikacjom gatunkowym powieść Bambary sytuuje się w tradycji prozy gotyckiej oraz charakterystycznej dla postmodernizmu „metafikcji historiograficznej”. Gotycyzm pozwala na przedstawienie historycznej traumy rasizmu i rasistowskiej przemocy. W powieści Bambary niewyjaśnione porwania dzieci, podlegające różnym interpretacjom, ocenom i innym zabiegom znaczeniotwórczym, stają się miejscem przecięcia kilku wykluczających się wzajemnie dyskursów, które odzwierciedlają konflikty rasowe i klasowe w społeczeństwie amerykańskim. Drugoosobowa narracja w opowieści ramowej wskazuje na wielość możliwych odniesień zaimka „ty”. Bambara odrzuca w ten sposób spójny podmiot reprezentowany przez oficjalny dyskurs białych władz oraz czarnej klasy średniej Atlanty, zastępując go płynną, zmienną i podlegającą emocjom podmiotowością zbiorową, która obejmuje zamordowane dzieci, ich matki, całą pozbawioną przywilejów społeczność afroamerykańską, jak również autorkę i czytelnika.

• Details
• Contents