P – jak pocałunek
K - the kiss

Summary/Abstract: Kierkegaard nie mógł tu liczyć na filozofów, którym zarzucał niefrasobliwe zlekceważenie tematu, insynuując nawet potężne luki w ich doświadczeniu. Czy jego skargi i dopominanie się wyczerpującego traktatu o pocałunku mogłyby znaleźć pożądany odzew wśród — nazwijmy to elegancko — praktycznie obeznanego w tej materii towarzystwa, choćby z paryskiego Maxima? Królowały tam upamiętnione w Wesołej wdówce niefrasobliwe Lolo, Dodo, Zu-zu, Cloclo, Margot, Frou-Frou. Jednak praktyka egzystencji niekoniecznie niesie ze sobą intelektualną dyscyplinę, dystans czy formę; niekoniecznie mobilizuje obiektywizm, skupienie i uważność, można nawet za Stempowskim powiedzieć, że wydana jest przede wszystkim strasznej pamięci, przechowującej na zawsze fragmentaryczny, okaleczony gest.

• Details
• Contents