Multinacionalne korporacije i političke partije
Multinacional Corporations and Political Parties

Summary/Abstract: Između multinacionalnih korporacija i političkih partija figurira složen odnos. Štaviše, gigantske korporacije pokušavaju na različite načine staviti pod kontrolu političke partije u liberalno-demokratskim režimima. Tako, recimo, one putem korporacijskog doniranja dovode političke partije – finansiraju njihove izborne kampanje – u podređen položaj. Korporacijske donacije mogu poprimiti različite oblike davanja, štaviše, mogu biti i tajne, što dodatno otežava kontrolu finansiranja izbornog procesa. Subjekti koji investiraju svoj novac u izborne kampanje – u formi korporacijskih davanja ili donacija – uglavnom su moćne korporacije. One, recimo, imaju intenciju da uspostave kontrolu nad izabranim kandidatima u koje su investirale tokom izbornog procesa. No, autor tvrdi da je metoda korporacijskog lobiranja ustvari jedna od najefikasnijih metoda korporacijske vladavine. Lobiranje režirano od korporacija može biti javno – kao naprimjer lobiranje koje prakticiraju javne lobističke organizacije u Evropskom parlamentu i američkom Kongresu – i tajno – koje preferira konspirativne metode lobiranja. Gigantske korporacije lobiranjem obično nastoje zaštititi svoje poslovanje od državne regulacije. Također, autor u radu – osim što diferencira javno i tajno korporacijsko lobiranje – uvodi podjelu na institucionalno korporacijsko lobiranje – lobiranje koncentrirano na institucije političke vlasti – i vaninstitucionalno korporacijsko lobiranje – lobiranje usmjereno na političke partije i partijske funkcionere u izbornom procesu. A complex relationship exists between multinational corporations and political parties. Moreover, giant corporations are trying different ways to control political parties in liberal-democratic regimes. Thus, for example, by funding their election campaigns through corporate donations they bring political parties in a subordinate position. Corporate donations can take various forms, and can even be secret, which further complicates the control of financing of the electoral process. Actors who invest their money in election campaigns – in the form of corporate welfare, or grants – are mostly powerful corporations. Some, for instance, have the intention to establish control over the elected candidate through investments in the electoral process. However, the author argues that the method of corporate lobbying is in fact one of the most effective method of corporate governance. Lobbying orchestrated by corporations may be public – as, for example, lobbying of public lobby organizations in the EU parliament and U.S. Congress – and secretly – prefer conspiracy methods of lobbying. Gigantic corporations usually try to protect its business from government regulation through lobbying. Also, the author – except differentiating public and covert corporate lobbying – introduces the institutional division of corporate lobbying. Lobbying is concentrated on the institutions of political power – and non-institutional corporate lobbying...

• Details
• Contents