DOKTRYNA HAKKO - ICHIU（八個一宇 ) - TRADYCJA I KULTURA W WYMIARZE POLITYCZNYM. KWESTIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO
HAKKO - ICHIU (一 宇 宇) - TRADITION AND CULTURE IN POLITICAL DIMENSION. NATIONAL SECURITY ISSUE

Summary/Abstract: Od początku swojej państwowości Japonia tworzyła system pojęć wpisujących się w aspekt kulturowy, który miał na celu legitymizację władzy cesarza – potomka mitycznych bóstw, jedynego żyjącego boga, władającego – z woli tychże bóstw – wyjątkowym krajem – Japonią. Wyjątkowość ta polegała na misji zleconej przez bóstwa, a polegającej na zjednoczeniu narodów świata pod panowaniem boskiego cesarza i stworzeniu ogólnoświatowego systemu władzy opartego na konfucjańskim modelu rodziny, w której władca pełnił rolę ojca, a pozostali członkowie tej społeczności – w zależności od zajmowanych stanowisk, tworzyć mieli ściśle zhierarchizowaną strukturę społeczną z należnym każdemu członkowi miejscem. To co niezwykle istotne, to fakt, że japoński system pojęciowy, podobnie jak systemy innych państw regionu, podlegał wpływom filozofii chińskiej, które go wzbogacały, a jednocześnie nadawały mu walor uniwersalny, właściwy dla określonego kręgu kulturowego. To do tych wspólnych wartości nawiązywała doktryna Hakko – Ichiu oraz powiązane z nim pojęcie Wspólnej Azjatyckiej Strefy Dobrobytu. W myśl założeń japońskich nacjonalistów pojęcia te miały stać się odpowiedzią azjatyckiej duchowości na zachodni materializm, stanowiący zagrożenie dla tradycyjnych wartości azjatyckich.

• Details
• Contents