Polifoniczne opracowania wersetów z Pieśni nad Pieśniami w czasach Johna Dunstaple’a i Leonela Powera
Polyphonic Settings of Song of Songs Texts in John Dunstaple’s and Leonel Power’s Times

Summary/Abstract: Na przełomie XIV i XV w. w Anglii Maryja Panna cieszyła się niezwykłą czcią i ufnością. Angielskie polifoniczne cantilenas z XIV w., z tekstami głównie dedykowanymi Najświętszej Maryi Pannie, należy postrzegać właśnie w kontekście rozpowszechniającego się w tym czasie kultu maryjnego. Pod koniec XIV i na początku XV w. zaczęto w szczególny sposób interesować się wersetami z Pieśni nad Pieśniami. Wystarczy spojrzeć na repertuar zawarty w rękopisie Old Hall aby przekonać się jak wielką popularnością teksty te cieszyły się w Anglii. Polifoniczne opracowania wersetów z tej księgi należą do kategorii polifonicznych antyfon wotywnych. Kompozycje takie występują w twórczości dwóch najważniejszych i najsłynniejszych wówczas kompozytorów angielskich—Johna Dunstaple’a i Leonela Powera. Najpopularniejszym i najlepiej znanym utworem Dunstaple’a jest motet Quam pulchra es, uważany za świetny przykład tzw. stylu angielskiego, la contenance angloise. Celem tego artykułu jest pokazanie, że oprócz tych dwóch kompozytorów, w Anglii działało wówczas jeszcze kilku innych, którzy wykazywali zainteresowanie wersetami z Pieśni nad Pieśniami oraz w znaczący sposób przyczynili się do rozwoju muzyki angielskiej i mieli znaczący wpływ na kompozytorów tworzących na kontynencie.

• Details
• Contents