Austria w Polsce południowej w czasie pierwszego rozbioru – działania dyplomatyczne i militarne Wiednia w świetle korespondencji dyplomatów papieskich
Austria in Southern Poland During the First Partition – The Diplomatic and Military Action of Vienna as seen in Papal Diplomatic Correspondence

Summary/Abstract: Wzięcie przez Austrię udziału w I rozbiorze Polski stanowiło duży cios dla Stolicy Apostolskiej. Jedno z czołowych obok Francji mocarstw katolickich, dotychczas filar katolickiego „koncertu południowego” przyłączyło się do agresywnych państw akatolickich „koncertu północnego” dokonujących agresji na Rzeczypospolitą. Papiestwo świadome zagrożenia już wcześniej, usiłowało interweniować w obronie zagrożonego statusu Kościoła katolickiego i suwerenności Rzeczypospolitej, lecz zabiegi te zakończyły się fiaskiem. W zaistniałej sytuacji, nie mogąc przeciwdziałać rozbiorowi, Stolica Apo-stolska skupiła swoje wysiłki na obronie Kościoła i katolików zagrożonych represyjną polityką nie tylko pod zaborem rosyjskim, lecz także austriackim. Z drugiej strony wobec ograniczonych możliwości działania Rzym szukał, często z pozytywnym skutkiem, sprzymierzeńca w osobie cesarzowej Marii Teresy, której interwencje w Petersburgu często okazywały się skuteczne. Dlatego też wydarzenia jakie miały miejsce na ziemiach zagarniętych przez Cesarstwo śledzone były z wielkim zainteresowaniem przez dyplomację papieską usiłującą interweniować w sprawie zagrożonego statusu Kościoła katolickiego na tych ziemiach, jak i wiernych represjonowanych przez administrację i armię austriacką. Jakkolwiek szeregu kwestii nie załatwiono po myśli Rzymu, to jednak w szeregu istotnych wypadków dotyczących obrony represjonowanych duchownych i wiernych, czy uprawnień jurysdykcyjnych Kościoła osiągnięto sukcesy zmniejszające uciążliwość rządów zaborcy austriackiego.

• Details
• Contents