Otwartość, którą się żyje. „Kościół otwarty” Juliusza Eski po 50 latach
Openness, which is dead. Julius Eski opened the church after 50 years

Summary/Abstract: Przy okazji jubileuszu 50. rocznicy rozpoczęcia obrad II Soboru Watykańskiego rozgorzała w Polsce emocjonalna dyskusja na temat zjawiska nazywanego Kościołem otwartym. Wielu polemistów przywoływało tę rzeczywistość jako przykład błędnego zrozumienia soborowych reform. Mówiono często, że ojcowie Vaticanum II mieli zupełnie inne intencje, a owa podnoszona na soborze otwartość Kościoła wobec współczesnego świata została wymyślona lub przeinaczona w kolejnych dziesięcioleciach. W tych okolicznościach warto przyjrzeć się sprawie, odwołując się do świadectwa spisanego tuż przed obradami soboru i w ich trakcie. Świadectwo to jest o tyle istotne, że jego autor — Juliusz Eska — uważany jest za człowieka, który termin „Kościół otwarty” jeśli nie ukuł, to spopularyzował w polskiej publicystyce. Jego książka o tym samym tytule — wydana w Bibliotece WIĘZI w roku 1964 — została oddana do druku w grudniu 1963 r., a więc prawie dokładnie 50 lat temu.

• Details
• Contents