Značaj putovanja u konstruiranju identiteta
The importance of travel in the construction of identity
Author(s): Marko RagužSubject(s): Literary Texts
Published by: ODJEK
Summary/Abstract: Moglo bi se kazati da filozofska koncepcija vremena Henrija Bergsona ima donekle sličnu ulogu kao i filozofija Friedricha Nietzschea, a sve u odnosu na književnost koja će kasnije, tokom prve polovine 20. vijeka nastajati. Gabriel Marcel je pisao (tekst Čovjek u pitanju) o onome što je posljedica “smrti Boga”, što je jedno od osnovnih pitanja kojima se egzistencijalizam bavi. A upravo je ta problematika možda čak i osnova književnosti u prvoj polovini dvadesetog vijeka. György Lukács (Roman i povijesna zbilja) govorio je o raspadu “objektivne stvarnosti” na mnoštvo “subjektivnih”, a baš se u tome sastoji jedna od razlika između romana realizma i nekih romana koji pripadaju modernizmu. Marcel Proust, James Joyce, Virginia Woolf, William Faulkner su pisci kod kojih se ogleda upravo to – raspadanje objektivne stvarnosti, ukidanje vanjskog centra, subjektivizam i tome slično. U tome smislu Bergsonova koncepcija vremena ima značaj, jer Bergson obara deterministički koncept vremena, koje je u stvari vrijeme koje otkucava na časovniku.
Journal: ODJEK - Revija za umjetnost, nauku i društvena pitanja
- Issue Year: 2011
- Issue No: 1-2
- Page Range: 87-91
- Page Count: 5
- Language: Bosnian
- Content File-PDF