Pop-art i kritika recepcije praznine duha (društva) u delima Endija Vorhola
Pop-art and Criticism of Reception of Vacuity (the society) in the works of Andy Warhol

Summary/Abstract: S pojavom pop-arta i umetničkog stvaralaštva Endija Vorhola menja se klasična recepcija dela umetnosti i umetnosti uopšte. E. Vrohol u svome umetničkom delanju insistira na trenutačnom delanju i ogoljenoj formi – to su tzv. dela „čiste“ forme koja stvaraju zbunjujuću prazninu; a čiji je “sadržaj“ potrebno iskonstruisati, to jest iz-misliti. To po E. Vorholu može isključivo publika i kritičari – time on zapravo otvara prostor za tumačenje svog umetničkog rada. E. Vorhol je svestan postojeće „praznine subjekta“. On želi da slobodu u kojoj i sam uživa u svojoj umetničkoj ekspresiji obezbedi i primaocu, nastoji da svoj umetnički rad ostavi u potpunosti otvorenim za čitanje i interpretaciju. U svome traganju on dospeva do inteligibilnih simboličkih radnji spontano. Sam umetnik kada jednom utemelji čvrsto svoj imidž – on nameće publici i trajnu percepciju svoga dela. E. Vorhol primećuje da se u stvaranju masovnog industrijskog društva nalazi izvor anksioznosti Zapada. Različiti su uzroci toga stanja: novac, androgina budućnost čoveka, mašine koje zamenjuju čoveka i koloniziraju njegovu svest i time ga porobljavaju. E. Vorhol se pita – da li savremena umetnost može ponuditi optimizam?! Njegov optimizam bi se mogao shvatiti kao njegovo suprostavljanje evropskom pesimizmu i dekadenciji.

• Details
• Contents