Nakręcić rewolucję
Televising the Revolution

Summary/Abstract: Esej składa się z trzech części. W pierwszej z pomocą Kristin Ross, Jacquesa Rancière'a i Waltera Benjamina próbuję pokazać, że nie powinniśmy myśleć o Komunie Paryskiej jako o wydarzeniu, które dokonało zewnętrznego cięcia historii. Rewolucja byłaby niemożliwa bez dziesięcioleci poprzedzających ją walk, rozwijanej kultury proletariackiej oraz autonomicznych instytucji społecznych. W drugiej części przechodzę do analizy filmu Petera Watkinsa "La commune (Paris 1871)". Odwołując się do "Teorii filmu" Siegfrieda Kracauera, argumentuję, że celem obrazu Watkinsa nie jest inscenizacja wydarzeń z XIX wieku, ale ich urzeczywistnienie. W części trzeciej pokazuję, jak Watkins montując opowieści, obrazy, dane statystyczne, kwestionuje linearne pojęcie historii, w którym wydarzenia są niczym więcej jak anonimowymi elementami jednorodnego przepływu czasu. La commune dostarczałoby tym samym perspektywy, w której Komuna i poświęcony jej (oraz nakręcony 130 lat później) film mogą zostać ujęte jako rozgrywające się w tym samym czasie.

• Details
• Contents