Et in Silesia ego. O roli łaciny we współczesnej literaturze śląskiej
Et in Silesia ego. On the role of Latin in contemporary Silesian literature

Summary/Abstract: Zbliżając się do końca wywodu stwierdzam ze smutkiem, że obecnie szansą osią- gnięcia życiowego sukcesu już raczej nie jest łacina, lecz język angielski, niebawem może chiński, w każdym bądź razie nie język starożytnych Rzymian. Niezwykłe losy łaciny znajdują swój wyraz także we współczesnej polskiej prozie i eseistyce, mają- cej być może swoje źródła w baroku. Szczypta prostoty i zwięzłości latinitatis została w literaturze współczesnej związanej ze Śląskiem ocalona. Elegancja i prostota wysławiania się w twórczości Zbigniewa Kadłubka, Marka Krajewskiego, Aleksandra Nawareckiego, Henryka Wańka i Andrzeja Zawady z pewnością są godne naśladowania. Się- gają bowiem po esencję naturalnego piękna w nazywaniu i uobecnianiu przeszłości. Jej używanie ma czasem znamiona postmodernistycznej zabawy, ironicznej gry, ale zawsze pozostaje w opozycji do dehumanizacji, którą przyniosły wieki XX i XXI. W starzeją- cym się świecie ulegającym degrengoladzie, w którym ginie inteligencja, znajdujemy ślady i zastosowania mowy Owidiusza. Pisarze i eseiści stają się „strażnikami ognia”, ale społeczna świadomość łaciny w kraju zlatynizowanych Słowian bywa żadna.

• Details
• Contents