Nomen est omen: Funkcije vlastitih imena i toponima u Sarajlićevoj poeziji
Nomen est omen: Functions of Own Names and Toponyms in Sarajlić's Poetry
Author(s): Marina Katnić-BakaršićSubject(s): Syntax, Lexis, Bosnian Literature, Theory of Literature
Published by: Akademija Nauka i Umjetnosti Bosne i Hercegovine
Keywords: Izet Sarajlić; poetry; own name; toponym; verse; sentimentality; rhythmic; rhetoric;
Summary/Abstract: Iako se može reći da nema sustavnog istraživanja Sarajlićevog stila, književni kritičari uočili su karakteristične stilske postupke u poeziji ovoga pjesnika (npr. Martinović 1984/85, Vučković 1998). U opće stilske odrednice tako spadaju specifična ritmičnost i melodičnost stiha, uvjetovana različitim postupcima poetske sintakse, zatim elegičnost, sentimentalnost, odnosno pojačana emotivnost; ovome se može dodati i svojevrsna retoričnost, te narativnost koja, paradoksalno, ne dokida liričnost stihova. Svakako ne treba zaboraviti ni duhovitost, ponekad i aforističnost, te sklonost ka završetku pjesme u nagloj i snažnoj poanti. Na planu stilskih figura frekventne su figure ponavljanja – anafora, anadiploza, te općenito paralelizmi, što sve dolazi u funkciji stvaranja prepoznatljive ritmičke strukture, ali ima i mnemoničku funkciju, jer je poznato Sarajlićevo uvjerenje kako poezija treba biti zapamtljiva.
Journal: Posebna izdanja Akademije nauka i umjetnosti BiH
- Issue Year: 2013
- Issue No: 43
- Page Range: 39-44
- Page Count: 6
- Language: Bosnian