REŽIJA U DRUGOJ POLOVINI XX VEKA: APORIJE I DISKONTINUITETI
DIRECTION IN THE SECOND HALF OF 20th CENTURY: TROUBLES AND DISCONTINUITIES
Author(s): Valentina ValentiniContributor(s): Tina Perić (Translator)
Subject(s): Theatre, Dance, Performing Arts, Cultural history, Cultural Essay
Published by: Музеј позоришне уметности Србије
Keywords: Cultural history; Heart of Darkness; Studio Azzuro; Inferno;
Summary/Abstract: „Današnja specijalizacija rada“ – piše Valter Benjamin u svom eseju Šta je epsko pozorište? (1930) – „transformisala je u mnogim važnim poljima koncept kreativnosti: kreativni čin je postao proces kolektivnog stvaranja, kontinuum koji nosi dijalektički karakter [...].“ Polazeći od ove Benjaminove izjave, koja je mnogo aktuelnija sada kada pozorišnu scenu u velikoj meri oblikuju nove tehnologije, možemo reći da proučavanje pitanja režije znači istraživanje njenih praksi. Brehtovo epsko pozorište, sa materijalističkog gledišta, smešta umetnički rad u produktivnu dimenziju karakterističnu za industrijalizovano društvo, nasuprot idealizmu koji kreativnost ne meša sa proizvodnjom. „Autor, u slučaju epskog teatra, podrazumeva kolektivnu odgovornost, grupni rad.“
Journal: Театрон
- Issue Year: 2010
- Issue No: 152-153
- Page Range: 27-38
- Page Count: 12
- Language: Serbian
