Natura jako kurator. Dziedzictwo kulturowe w epoce antropocenu
Nature as Curator: Cultural Heritage in the Anthropocene

Summary/Abstract: Tekst jest próbą refleksji nad statusem dziedzictwa kulturowego w dobie antropocenu w odniesieniu do popularnego horyzontu nowego materializmu. Autorka stawia pytania o kondycję materialnych zabytków wobec przemian naturalnych i postnaturalnych, charakter tych metamorfoz, jak również potencjalne strategii dla dziedzictwa wobec destrukcji. Ilustracją dla powyższych refleksji jest przykład zintensyfikowanej erozji (post)naturalnej na stanowisku archeologicznym w jordańskiej Petrze. Rozważania te służą w dalszej kolejności do rewaluacji pojęcia materialnego dziedzictwa kulturowego przy użyciu perspektyw witalistycznego materializmu, sprawczego realizmu i teorii nomadycznego podmiotu. Refleksja nad dynamiką i biologizmem pozwala powiązać nową ontologię obiektów z alternatywnymi ścieżkami ochrony i opieki nad zabytkami.

• Details
• Contents