Korowaj
Korowaj – traditional Slavic wedding bread

Summary/Abstract: W dziale Z prac nad „Słownikiem ludowych stereotypów językowych” autorka przedstawia artykuł hasłowy dotyczący korowaja. Składa się on z trzech części. Po wstępie następuje eksplikacja (podane są: etymologia, synonimy, cechy, wygląd, funkcje itd.). We wschodniej Polsce było to ciasto weselne (odpowiednik zachodniopolskiego kołacza). Ma on bogate znaczenie symboliczne. Na weselu pełniło funkcje chleba, którym wszyscy są obdarowywani. Upatruje się związki korowaja z krową – symbolem urodzaju, niekiedy płodności. Do wykonania korowaja używano mąki pszennej, specjalnej wody, mleka, sera, masła i jaj. Korowaj był duży i okrągły. Składał się z wierzchu oraz spodu, tzw. podeszwy. Wierzch korowaja był zdobiony figurkami wykonanymi z ciasta. W środku umieszczano gałązkę z jabłkami, tzw. różdżkę, lub wiele zielonych gałązek, tzw. las. Na obwodzie znajdował się najczęściej warkocz lub łańcuch z ciasta. Uroczysty charakter miało dzielenie korowaja w czasie uczty weselnej. W pierwszej kolejności korowaja otrzymywali państwo młodzi oraz drużyna weselna, w drugiej zaś pozostali weselnicy. Spodem korowaja częstowano muzykantów. Przygotowywano najczęściej jeden korowaj. Dla dzieci robiono małe korowaje w kształcie gąsek lub szyszek, tzw. korowajki. Obecnie jest rzadkością na weselu, a jego miejsce zastąpił tort przygotowywany jednak bez tradycyjnych ceremonii. W części trzeciej umieszczono cytaty z pieśni ludowych.

• Details
• Contents