Dystans społeczny wobec osób karanych deklarowany przez studentów kilku polskich uczelni.
Social distance towards the convicted declared by students of several Polish universities

Summary/Abstract: Stale rosnący odsetek recydywistów wśród osób odbywających karę pozbawienia wolności zmusza do zastanowienia się dlaczego osoby opuszczające zakłady karne ponownie do nich wracają w wyniku popełnienia przestępstwa. W niemal wszystkich zakładach karnych prowadzone są różne programy mające pomóc osobom zwalnianym w readaptacji społecznej. Jaka jest zatem ich skuteczność, skoro osoby opuszczające zakłady karne nie potrafią funkcjonować w społeczeństwie, przestrzegając norm współżycia społecznego i nadal popełniają przestępstwa. Sami byli skazani jako przyczynę podają iż „piętno” przestępcy utrudnia im znalezienie pracy, mieszkania i wejścia w środowisko osób niekaranych, gdyż ludzie nie mają do nich zaufania i zawsze będą „pierwszymi” podejrzanymi, gdy dojdzie do jakiegoś przestępstwa.W poniższym opracowaniu przedstawiono wyniki badań dystansu społecznego jaki wobec osób karanych przyjmują studenci, którzy po ukończeniu studiów będą być może świadczyli pomoc takim osobom.W badaniu przeprowadzonym w styczniu 2019 r. wzięło udział 381 studentów AEH, UKSW i ABIiP. Jako metodę zastosowano zmodyfikowaną skalę Borgardiusa. Jak wykazały badania z całkowitym brakiem akceptacji niemal we wszystkich rolach społecznych spotkały się osoby karane za znęcanie się nad rodziną, zgwałcenia i wykorzystywanie seksualne osoby małoletniej. Duży dystans społeczny badani studenci zadeklarowali również wobec osób karanych za przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, a także przeciwko mieniu. Duży dystans badani przyjęli również wobec osób systematycznie nadużywających alkoholu i upijających się, oraz systematycznie używających narkotyków.

• Details
• Contents