Egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką
Exegesis and Interpretation of Luke 16 Based on the Methodology Developed by the Semitic Rhetorics

Summary/Abstract: Przedmiotem artykułu jest egzegeza i interpretacja Łk 16 na podstawie metodologii wypracowanej przez retorykę semicką. Założony cel został osiągnięty. Przeprowadzone badania oraz ich wyniki opisano w 3 powiązanych ze sobą punktach. Pierwszy z nich został poświęcony kompozycji tekstu. Na ten etap pracy składała się: delimitacja, która pozwoliła wydzielić 16. rozdział Ewangelii wg św. Łukasza jako jedną jednostkę oraz nakreślić jej kontekst; możliwe stało się ukazanie, że w skład Łk 16 wchodzą 3 powiązane ze sobą fragmenty oraz ich szczegółowa segmentacja (ujęta w 2. podpunkcie). Ostatnim etapem było spojrzenie całościowe na badaną sekwencję, uzasadniające jej symetryczno-koncentryczną budowę. W drugim punkcie przeprowadzono analizę intertekstualną poszczególnych wyrażeń, istotnych dla interpretacji perykop wchodzących w skład sekwencji. Na tym etapie badań możliwe stało się dostrzeżenie powiązań pomiędzy jednostkami. To z kolei pozwoliło w trzecim punkcie opisać zależności i uzasadnić proponowaną wcześniej figurę kompozycyjną AXA’. Wypracowana interpretacja poszczególnych fragmentów stała się punktem wyjścia dla głębszej analizy, w której interpretacji poddano jednostki paralelne, co z kolei pozwoliło na wyciągnięcie wniosków teologicznych. Wykazano, że poznanie, w rozumieniu biblijnym, jest pierwszym etapem na drodze do pełnego zaangażowania. Tylko ten, kto prawdziwie doświadczył bliskości Jezusa, jest zdolny podjąć ryzyko, wykorzystując wszystkie możliwe środki, by pozyskać Królestwo Niebieskie. Może to uczynić jedynie, okazując miłosierdzie i czyniąc użytek z dóbr doczesnych. Niepodzielne serce oddane na służbę Bogu domaga się kreatywnej miłości bliźniego.

• Details
• Contents