Potisnuta istina – Kolaboracija u Srbiji 1941-1944
Suppressed Truth - Collaboration in Serbia 1941-1944

Author(s): Olivera Milosavljević
Contributor(s): Sonja Biserko (Editor), Latinka Perović (Editor), Seška Stanojlović (Editor)
Subject(s): Politics / Political Sciences, Politics, History, Social Sciences, Theatre, Dance, Performing Arts, Gender Studies, Education, Fine Arts / Performing Arts, Jewish studies, Media studies, Communication studies, Sociology, Political history, Recent History (1900 till today), Special Historiographies:, Government/Political systems, WW II and following years (1940 - 1949), Fascism, Nazism and WW II, Film / Cinema / Cinematography, History of Antisemitism, Ethnic Minorities Studies, Identity of Collectives
Published by: Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
Keywords: Serbia; collaboration; 1941-1944; Second World War; antisemitism; anti-communism; anti-democracy; everyday life; ideology; Jewry; Roma; government; status of woman; education; culture; media;
Summary/Abstract: Upravo doneti Zakon kojim se rehabilituju svi “ideološki” protivnici komunizma, počinje sa datumom od 6. aprila 1941. što je istovremeno i njegov najzanimljiviji deo. Imali smo priliku da slušamo predlagače i zagovornike zakona1 koji su svojom srčanom odbranom ratnih “ideoloških” protivnika komunizma, nedvosmisleno potvrdili da je čitava stvar i smišljena isključivo zbog njih, a da ih oni posle 1945. ustvari i ne zanimaju, odnosno, da su samo “kolateralna šteta” pokušaja rehabilitacije kvislinga iz vremena Drugog svetskog rata. Saopštili su nam i da bi čitav komunistički period trebalo jednostavno proglasiti zločinačkim čime bi, misle oni, po automatizmu bili rehabilitovani svi njegovi “ideološki” protivnici, a oni ratni proglašeni borcima za pravednu stvar. Zato možemo očekivati da će (kao što se već desilo sa četnicima) ovog puta “demokratama” biti proglašeni nedićevci i ljotićevci, pa će po automatizmu “demokrate” postati i balisti, hortijevci, ustaše, i na kraju, sam nemački Rajh. Svi oni zaista jesu bili “ideološki” protivnici komunizma, ali je, sasvim sigurno, Hitler bio najveći. Zato nije slučajno danas, njihov “ideološki” antikomunizam i početak i kraj svake argumentacije, uz prećutkivanje da su kao protivnici komunizma bili i aktivni protivnici celokupne antihitlerovske koalicije čiji je komunizam bio sastavni deo. Prećutkuje se i da je njihov “ideološki” antikomunizam u tadašnjem shvatanju pojma podrazumevao veličanje nacizma, antidemokratiju, i na prvom mestu, antisemitizam, “slučajno”, baš u vreme kada su milioni Jevreja ubijani u “Velikom Nemačkom Rajhu”.

• Details
• Contents