Nezavršeni proces - Šta je ostalo nedorečeno tokom suđenja atentatorima na premijera Zorana Đinđića
The Unfinished Process - What was Left Unsaid during the Trial to Assassins of Prime Minister Zoran Đinđić

Author(s): Srđa Popović
Contributor(s): Sonja Biserko (Editor), Seška Stanojlović (Editor)
Subject(s): Politics / Political Sciences, Politics, History, Social Sciences, Law, Constitution, Jurisprudence, Criminal Law, Sociology, Political history, Criminology, Transformation Period (1990 - 2010)
Published by: Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
Keywords: Zoran Đinđić; assassins; trial; politics; 1991-2006; Serbia; extending the indictment; Aca Tomić;
Summary/Abstract: Proces atentatorima na predsednika prve demokratski izabrane vlade posle Miloševića, tokom četiri godine svog trajanja, u našoj javnosti uporno je pogrešno nazivan „suđenjem za ubistvo Đinđića“. Krivično delo koje je optuženima stavljeno na teret, međutim, nije bilo krivično delo ubistva. Optuženima se sudilo za dva krivična dela: „udruživanje radi neprijateljske delatnosti“ (Član 136. OKZ) i „ubistvo predstavnika najviših državnih organa“ (Član 122. OKZ). Dakle, optuženima se uopšte nije sudilo za krivično delo ubistva. Ubistvo je delo koje za zaštitni objekt ima „život i telo“, sistemski se nalazi u drugom poglavlju Krivičnog zakona, a u doba savezne države bilo je čak inkriminisano i drugim zakonom (republičkim). Dela koja se optuženima stavljaju na teret optužnicom jesu dela koja imaju za zaštitni objekt „ustavni poredak i bezbednost zemlje“. Ubistvo se kod jednog od ova dva dela pojavljuje samo kao specifično sredstvo izvršenja toga dela, čija je suština napad na ustavni poredak i bezbednost. Najprostije rečeno, ubistvo je delo kojim se napada - život, dela koja se stavljaju optuženima na teret jesu dela kojima se napada - država.

• Details
• Contents