Współpraca rodziców "zdemoralizowanych synów" z instytucjami edukacyjnymi. Perspektywa interakcyjna
Cooperation between Parents of "demoralized sons" and educational institutions. A symbolic interactionist perspective

Summary/Abstract: The subject of the article is part of a study on the problem of the penitentiary crisis of families. The study of biographical experiences of mothers and fathers of prisoners allowed to trace the trajectory of parenthood in relation to crime and demoralization of the (adult)child. Parents reconstructed the stages of escalating difficulties, described their experiences of time in prison isolation, and most importantly, presented the process of "reaching" the moment of incarceration of their adult sons. One of the elements of these reconstructions is a specific (self)diagnosis made by the parents, concerning the sources of criminal behavior and the dynamics of the accumulation of educational problems resulting in imprisonment. Respondents revealed a variety of remedial strategies aimed at stopping their children's criminal careers. In this paper I focused on one selected area of these interactions, i.e. ways of creating and organizing cooperation between parents and educational institutions. In the main part of the study, I discussed three key directions of activities revealed by parents. The characteristics of these areas allow us to answer the question - what are the characteristics of the interaction between parents and teachers in the situation of the threat of demoralization of a teenager, and what preventive and remedial measures against problematic students are taken by schools from the perspective of parents? I have framed the presented observations within the theoretical and methodological framework of the Symbolic Interactionism perspective. Problematyka omówiona w artykule stanowi część szerszych rozważań poświęconych tematyce kryzysu penitencjarnego rodzin. Badania doświadczeń biograficznych matek i ojców osób osadzonych w zakładach karnych pozwoliły na prześledzenie trajektorii rodzicielstwa naznaczonego przestępczością (dorosłego)dziecka. Rodzice rekonstruując etapy narastania trudności relacjonowali nie tylko doświadczenia związane stricte z czasem izolacji penitencjarnej, ale również obrazowali proces „dochodzenia” do momentu pozbawienia wolności ich dorosłych synów. Jednym z elementów tych rekonstrukcji jest specyficzna (auto)diagnoza jaką poczynili rodzice, dotycząca źródeł niepowodzeń oraz dynamiki spiętrzania problemów wychowawczych skutkujących przyszłym uwięzieniem. Na tym tle badani charakteryzowali podejmowane na danym etapie strategie zaradcze ukierunkowane na wyhamowywanie kariery przestępczej ich dzieci. W artykule skoncentrowałam się na jednym wybranym obszarze tych oddziaływań, tj. sposobach nawiązywania i organizowania współpracy między rodzicami, a placówkami edukacyjnymi. W zasadniczej części opracowania omówiłam trzy kluczowe kierunki działań jakie ujawniły się w narracjach rodziców. Charakterystyka zagadnienia pozwala odpowiedzieć na pytanie – jak kształtuje się obszar współdziałania między rodzicami i nauczycielami w sytuacji zagrożenia nastolatka, a także jakie – z perspektywy rodziców – środki profilaktyczne i naprawcze wobec „uczniów problematycznych” podejmują szkoły? Całość prezentowanych obserwacji została ujęta w teoretyczno-metodologicznej ramie kierunku symbolicznego interakcjonizmu.

• Details
• Contents