Polimorficzna przestrzeń tożsamości
Polymorphic identity space

Summary/Abstract: Człowiek współczesny jak nigdy dotąd zmuszony jest stawiać sobie pytanie o własną tożsamość, która obrazuje stopień problematyzacji tego, co do tej pory uważał za oczywistość i czego doświadczał jako naturalnego niemal splotu okoliczności, konwencjonalnie powielanego świata wartości, ról i postaw w równie naturalnie doświadczanym środowisku. Miało ono rozpoznawalne granice, ustalało jego symboliczne i emocjonalne korelaty, określało swojskość i obcość, wyznaczało odległość od kulturowego centrum. Zakorzenienie tożsamości miało własny, zintegrowany charakter, który łączył przestrzeń fizyczną, symboliczną i duchową. Istotną dekompozycję tego modelu integracji przyniosła epoka cywilizacji przemysłowej, która w zaawansowanej postaci nie tylko uczyniła te trzy rodzaje przestrzeni coraz bardziej autonomizującymi się wymiarami realnego życia, ale też przemodelowała wzorce ich interakcji. Stało się to powodem stawiania zupełnie nowych pytań o równie nowe ich relacje, ale także o granice, o sposoby i cele ich przekraczania, przenikania, o nowe sposoby współistnienia. Ich rozwój spowodował nakładanie się na siebie względnie ustalonych zakresów każdej z rodzajów przestrzeni, dynamiczną ich inter -akcję, przepływy i synergie, tworzenie nowych sub -przestrzeni, które jak przestrzeń wirtualna zniosły krępujące w znacznym stopniu funkcje „miejsca”, jeszcze bardziej prowokując do pytania o nowy sens tożsamości kulturowej i osobowej wszystkich usiłujących w tych przestrzeniach świadomie i twórczo uczestniczyć.

• Details
• Contents