Wstęp
Introduction

Summary/Abstract: Co najmniej od przełomowej w historii kultury europejskiej epoki Oświecenia wizja świata, jaką buduje ustawicznie przeobrażająca swoją rolę nauka, bezpowrotnie traci swój ogarniający, scalający i integrujący charakter. Kartezjańska nadzieja na podzielenie rzeczywistości na dające się przebadać i opanować poznawczo fragmenty, które złożone z kolei w całość objaśnią wszystkie jej tajemnice, nikogo już dzisiaj nie inspiruje i nikt nie wierzy w powodzenie takiego projektu niezależnie od jego celu i metody. Rozbicie świata na kawałki pozostawiło jednak niezmazywalne ślady, rozerwało jego organiczną strukturę nie tylko w ludzkich zachowaniach, działaniach i sposobach organizacji współczesnego życia, ale także w ludzkiej mentalności, duchowości, sposobie przeżywania i myślenia o sobie, w konstytutywnej czynności rozpoznawania siebie, a więc w tożsamości człowieka.

• Details
• Contents