Wieś jako terytorium innowacyjne
Rural areas as a territory for innovation

Summary/Abstract: The process of innovation is territorially embedded. In literature on the subject, the town (especially metropolitan areas) is presented as the “natural” environment for innovation. However, although the resources of rural areas limit their potential for creating and implementing technological innovation, they still provide opportunities for creating and implementing social innovation. This article presents the assumptions of the proximity paradigm (l’ekonomie de proximité) and a regional innovation system theory which refer to defining the importance of territory in an innovation processes. The article discusses the determinants for creating local systems of social innovation in rural areas.Various dimensions of relationships between different entities (based n data contained in literature), i.e. between public institutions (including local authorities), non-governmental organizations (including local action groups) and enterprises (including social enterprises) were analyzed This analysis showed that the territories which manifest an ability to create local innovative systems and those with low potential, in this regard, can be identified.Proces innowacji jest zakorzeniony terytorialnie. W literaturze przedmiotu to miasto (a zwłaszcza ośrodki metropolitalne) przedstawia się jako „naturalne” środowisko dla innowacji. Tymczasem zasoby obszarów wiejskich, co prawda ograniczają ich możliwości w zakresie kreowania i wdrażania innowacji technologicznych, jednak dają im szansę na tworzenie i wdrażanie innowacji społecznych. Wartykule zaprezentowane zostaną założenia paradygmatu bliskości (l’ekonomie de proximité) i teorii regionalnego systemu innowacji (regional innovation systems theory), odnoszące się do definiowania znaczenia terytorium dla procesów innowacji. Jego celem jest zobrazowanie uwarunkowań tworzenia na wsi lokalnych systemów innowacji społecznych. Analizie (na podstawie danych zawartych w literaturze przedmiotu) poddano różne wymiary relacji między podmiotami potencjalnie wchodzącymi w ich skład, to jest między instytucjami publicznymi (w tym władzami lokalnymi) a organizacjami pozarządowymi (w tym lokalnymi grupami działania) i przedsiębiorstwami (w tym przedsiębiorstwami społecznymi). Oceniając je, można wyróżnić te układy terytorialne, które wykazują zdolność kreowania lokalnych systemów innowacji oraz te, których potencjał w tym zakresie jest niewielki.

• Details
• Contents