Święty Augustyn i Zygmunt Krasiński – o romantycznej autoutożsamiającej lekturze filozofa z Hippony. Rekonesans
Saint Augustine and Zygmunt Krasiński. On romantic, self-identifying reading of the philosopher of Hippo. A Reconnaissance

Summary/Abstract: The article concerns the reception of St. Augustine in Zygmunt Krasiński’s utterances which has not been studied so far. There are very few direct and literal references to the Bishop of Hippo in the writings of this Romantic poet, and yet they are significant and encourage questions about how Krasiński drew from the legacy and biography of the Medieval philosopher and also why he directly referred to him only occasionally even though one can find in the works of the author of {Przedświt (Dawnbreaker)} a number of elements which overlap with the concepts of the author of {Confessions}.On the grounds of the interpretation, made by Krasiński in his letters, of a painting by Ary Scheffer {St. Augustine and St. Monica} (1846), which moved the poet profoundly, the author of the article presents how subjectively Krasiński read texts, also pictorial works, and hence what content he emphasised in Augustine’s literary work. The purpose of this article is to postulate the need for reconsideration of the category of Romantic Medievalism with reference to Polish poets and broadening it to include the context of research on the reception of the principles of Medieval thought in Krasiński, Mickiewicz and other Romantic poets’ works. Artykuł dotyczy nieprzebadanej dotychczas recepcji św. Augustyna w wypowiedziach Zygmunta Krasińskiego. Choć bezpośrednich, literalnych nawiązań do Biskupa z Hippony jest w pismach romantyka niewiele - są one jednak znaczące i zachęcają go stawiania pytań o to, w jaki sposób Krasiński czerpał z dziedzictwa i biografii średniowiecznego filozofa, a także dlaczego tak mało się do niego w sposób bezpośredni odwoływał, choć u autora {Przedświtu} można odnaleźć wiele stycznych punktów z myślą autora {Wyznań}. W oparciu o dokonaną przez Krasińskiego w listach interpretację dzieła malarskiego Ary Scheffera {Św. Augustyn i św. Monika}, które w sposób szczególny poruszyło poetę, autorka artykułu pokazuje też, jak Krasiński w sposób autoutożsamiający, podmiotowy czytał teksty (także malarskie) i jakie w związku z tym wyakcentowywał treści w dziele Augustyna. Tekst ma charakter wstępnego rozpoznania problemu. Artykuł zawiera także postulat konieczności zrewidowania kategorii romantycznego mediewizmu w odniesieniu do polskich poetów i poszerzenia go o kontekst badań nad recepcją kanonu średniowiecznej myśli w dziełach Krasińskiego, Mickiewicza i innych romantycznych poetów.

• Details
• Contents