Wkład klasztorów w duszpasterstwo para fialne w archidiakonacie wieluńskim (1660–1763)
The contribution of monasteries to the pastoral care of the couple in the Archdiocese of Wieluń (1660-1763)

Summary/Abstract: Archidiakonat wieluński był kościelną jednostką administracyjną o określonych granicach i strukturach gospodarczych i demograficznych. Stanowił część archidiecezji gnieźnieńskiej utworzonej na synodzie rzymskim w 999 r. za pontyfikatu papieża Sylwestra II. Wtedy bowiem przyjęto zaproponowany przez Bolesława Chrobrego projekt podziału jego państwa na diecezje i zgodzono się na powstanie metropolii gnieź- nieńskiej. Ostateczne zorganizowanie nowej prowincji kościelnej i ustalenie jej granic nastąpiło na zjeździe w 1000 r. w Gnieźnie. Obok istniejącego od 968 r. biskupstwa z siedzibą w Poznaniu powstały archidiecezja gnieźnieńska i trzy diecezje: krakowska, wrocławska i kołobrzeska. Podział kościelny był prawdopodobnie zależny od struktury politycznej kraju. Metropolitą gnieźnieńskim został brat św. Wojciecha, bł. Gaudenty. Trudno określić jednoznacznie ówczesne granice diecezji polskich. Uczeni wysuwają różne hipotezy.

• Details
• Contents