Second-Person Narratives in Non-Fiction
Second-Person Narratives in Non-Fiction [Narracja drugoosobowa w niefikcji]

Summary/Abstract: The aim of the article is to analyse the particularity of second-person narratives in non-fiction. Their special status results from the fact that telling another person his or her own story is a convention in fiction but occurs rarely in everyday communication. In non-fiction narratives, the problem of different perspectives (of the narrator and the addressee) is particularly valid, i.e. often the point of view of the narrative “you” is only a disguised point of view of the “I.” The analysis of {A Man} by Oriana Fallaci shows the shift from the melting of perspectives to an evident distance. In Hanna Krall’s {Hamlet}, the “I” presents the “you” with an ultimate interpretation of his life. Celem artykułu jest analiza szczególnego przypadku narracji drugoosobowej, czyli jej odmiany niefikcjonalnej. Opowiadanie adresatowi jego własnej historii, zrozumiałe w ramach konwencji powieściowej, ale nienaturalne w codziennej komunikacji, stawia z mocą problem ścierających się punktów widzenia narracyjnego „ja” i „ty”. Pozornie narracja drugoosobowa oddaje głos bohaterowi, adresatowi narracji; często jednak dominuje w niej ukryty punkt widzenia narratora. Analiza {Człowieka} Oriany Fallaci pokazuje przejście od całkowitej zbieżności perspektyw do ich rozdzielenia; „ja” stopniowo zwiększa dystans do „ty”. Z kolei w reportażu Hanny Krall {Hamlet} „ja” narzuca „ty” ostateczną interpretację jego losów.

• Details
• Contents