Śmierć Okulickiego
Okulicki's death

Summary/Abstract: „Nadszedł ten dzień [24 grudnia 1946]. Od rana obserwujemy generała. Rano z wielkim łoskotem, ja k człowiek silny i zdrowy, wykonał normalną gimnastykę, a potem w celi jego zaległa zwykła o tej porze cisza... I taka sama cisza zaległa w naszej celi. Była to przecież Wigilia Bożego Narodzenia, która wszystkich nas, uwięzionych Polaków, pogrążyła we wspomnieniach i zadumie. I wśród wigilijnej owej ciszy, o godzinie jedenastej drzwi celi generała ze zwykłym z&zytem otworzyły się nagle, krótko coś do generała powiedziano i drzwi zamknięto. Byliśmy pewni, ze generałowi w zwykły sposób zapowiedziano spacer. Nic podobnego! Natychmiast po zamknięciu drzwi generał z całej siły zaczął walić pięściami w dzielącą nas ścianę, a nie w podłogę, ja k to czynił zwykle. Było jasne, ze w życiu generała następuje coś bardzo dziwnego, ale nie wiedzieliśmy co. Za chwilę dnw i jego celi znowu się rozwarły i generał z głośno manifestowanym brutalnym hałasem, mocnymi krokami wyszedł. Do dziś sfyszę te mocne kroki. Wyszedł, nigdy nie wrócili nigdy na Łubiance nie dostrzegliśmy potem śladu jego istnienia" Czy tak wyglądafy ostatnie chwile generała Leopolda Okulickiego — „Niedźwiadka”, ostatniego Komendanta Armii Krajowej, głównego oskarżonego w haniebnym „procesie moskiewskim”, skazanego na dziesięć lat więzienia? Do tej pory większość historyków przyjmowała tę datę za wiarygodną, odrzucając, oczywiście, oficjalną wersję strony sowieckiej, według której generał zmarł na skutek zawału i paraliżu, a jego ciało poddano kremacji. Co się stało z Janem Stanisławem Jankowskim i Stanisławem Jasiukowiczem — oskarżonymi i skazanymi w tym samym procesie? Oni także nigdy nie wrócili do kraju ? Jola był ich los, gdzie znajdują się ich mogiły? Na te pytania nikt nie dał wiarygodnej odpowiedzi Próbę taką podjął Dariusz Baliszewski w programie telewizyjnym „Rewizja Nadzwyczajna”. Istnieje bowiem domniemanie, że wszyscy tizej, Okulicki, Jankowski i Jasiukowicz, zostali przesłani do Polski, że byli więzieni we Wronkach i tam zostali zamordowani Teza ta wywołała istną burzę. Do „Rewizji” przyszło kilkadziesiąt listów byłych więźniów. Wiele z nich potwierdzało taką właśnie hipotezę. Zdajemy sobie sprawę, jak ułomna jest pam ięć ludzka, jak bardzo podatna może być na wszelkiego rodzaju sugestie. Przedstawiamy jednak fragmenty wybranych listów z przekonaniem, że ułatwią one dotarcie do prawdy.

• Details
• Contents