Czy UE wyciągnęła wnioski z kryzysu na Ukrainie? Zmiany w rządzeniu w obszarze bezpieczeństwa, energii i migracji
Has the EU Learnt from the Ukraine Crisis? Changes to Security, Energy and Migration Governance

Author(s): Jakub M. Godzimirski, Lidia Puka, Marta Stormowska
Contributor(s): Zbigniew Szymański (Translator), Katarzyna Staniewska (Editor), Dorota Dołęgowska (Editor)
Subject(s): Politics / Political Sciences, Politics, Social Sciences, Governance, Sociology, International relations/trade, Security and defense, Military policy, Migration Studies, Geopolitics, Peace and Conflict Studies
Published by: PISM Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
Keywords: European Union; Ukrainian crisis; Russian-Ukrainian relations; security; energy policy; migration policy; foreign policy; lessons learnt from past crises and conflicts;
Summary/Abstract: „Wyzwanie, jakie kryzys ukraiński rzuca unijnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, da się wymierzyć z wielką precyzją – chodzi o 50 metrów”. W tych słowach Jean-Claude Juncker, przewodniczący Komisji Europejskiej, nawiązał do odległości dzielącej brukselskie budynki Berlaymont (siedzibę Komisji) i J ustus Lipsius (miejsce regularnie zwoływanych szczytów przywódców krajów członkowskich). Spacer, jakiego wymaga przejście z jednej centrali do drugiej, stał się symbolem rozziewu politycznego między podejściem ogólnoeuropejskim a partykularyzmami narodowymi – rozziewu wywołującego konflikty wewnętrzne i zmniejszającego skuteczność systemu rządzenia w Unii Europejskiej. Kryzys rosyjsko-ukraiński, który rozpoczął się w 2013 r. i nabrał dynamiki w lutym i marcu 2014 r., podważył niepisane założenie, że konflikty militarne w E uropie to już temat dla historyków. Terminy, jakimi się go opisuje – powrót do Realpolitik, nowy podział Wschód–Zachód, nowa zimna wojna – stoją w sprzeczności z „miękkim”, ponowoczesnym podejściem do spraw międzynarodowych ze strony Unii Europejskiej. Kryzys, zbiegający się w czasie z początkiem nowego cyklu instytucjonalnego w Unii, wystawia na próbę zarówno jej odporność na zakłócenia zewnętrzne, jak i skuteczność działania wewnątrz organizacji. Ale trzeba też pamiętać, że szok wywołany zdarzeniami zewnętrznymi – jako że ujawnia potrzebę zwiększenia skuteczności prowadzonej polityki – może przyczynić się do poprawy wewnętrznego systemu rządzenia.

• Details
• Contents