Aşırı Güven Eğilimi ve Danışma Eğiliminin Yatırım Tercihlerine ve Yatırımlarda Esas Alınan Faktörlere Göre İncelenmesi: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Turizm Akademisyenleri Üzerinde Bir Araştırma
Investigation of Overconfidence Tendency and Consultation Tendency According to Investment Preferences and Factors Based on Investments: A Study on Muğla Sıtkı Koçman University Tourism Academics

Author(s): Onur Atak, Taner Dalgin
Subject(s): Higher Education , Organizational Psychology, Behaviorism, Socio-Economic Research
Published by: Özgür Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Keywords: Overconfidence Tendency; Behavioral finance; Muğla Sıtkı Koçman University Tourism Academics;
Summary/Abstract: Rasyonel karar vermenin mümkün olmadığı belirsizlik ve risk durumunda bireylerin göstermiş oldukları irrasyonel eğilimleri ve bu eğilimlerin finansal sonuçlarını inceleyen davranışsal finans, geleneksel finansın anlayışının kabul ettiği “rasyonel insan” varsayımının, finansal yatırım kararlarının nasıl alındığını anlamaya yetmediğini ortaya koymaktadır. Davranışsal finans, finansal piyasa davranışlarını, bireysel yatırımcıları yatırıma yönlendiren psikolojik eğilimleri ve buna uygun yöntem ve kuramların oluşturulmasını incelediğinden dolayı alışılmış finans yaklaşımlarına farklı bir boyut kazandırmaktadır (Taffler, 2002:14). Davranışsal finansa göre yatırımcı kararları, rasyonel karar vermeyi engelleyen önyargıların ve psikolojik eğilimlerin etkisi altında kalmakta, duygusal faktörler, sosyal olaylar, tecrübeler ve kişilik özellikleri yatırım kararlarında etkili olmaktadır. Davranışsal finansın ortaya koyduğu beklenti teorisinin temelini oluşturan bu yaklaşım, yatırım kararlarını açıklamada, geleneksel finans teorilerinde yer alan istatistiki veriler ve matematiksel modellemeler yerine psikolojik önyargıların meydana getirdiği zihinsel kısa yolları merkezine almaktadır (Montier, 2002:20). Yaptıkları çalışmalarla davranışsal finansın ortaya çıkmasında büyük pay sahibi olan Amos Tversky ve Daniel Kahneman çalışmalarında yatırımcıların yatırım kararlarında her zaman rasyonel davranışlar sergilemediğini, zihinsel ve hissel yönelimlerden etkilenerek karşılaştıkları karmaşık durumları basite indirgemeye çalıştıklarını, inanış temelli olarak yatırım kararı aldıklarını ortaya koymaktadır (McFadden, 1996:1-8, Ritter 2003: 3).

• Details
• Contents