Predmet Queer Festival: Sloboda okupljanja i zabrana diskriminacije
Queer Festival Case: Freedom of Assembly and the Prohibition of Discrimination

Author(s): Boris Topić
Subject(s): Gender Studies, Constitutional Law, Criminal Law, Civil Law, Human Rights and Humanitarian Law, Court case
Published by: Analitika – Centar za društvena istraživanja
Keywords: BiH; legislation; queer festival; freedom of assembly; discrimination; human rights;
Summary/Abstract: Ustavni sud Bosne i Hercegovine (USBiH) 25. septembra 2014. godine donio je dugo očekivanu odluku po apelaciji koju je Udruženje Q za promociju i zaštitu kulture, identiteta i ljudskih prava queer osoba podnijelo 2. marta 2011. godine. Apelacija je podnesena zbog propusta javnih vlasti da preduzmu neophodne razumne i odgovarajuće mjere za zaštitu i očuvanje prava zaštićenih Ustavom BiH i Evropskom konvencijom za zaštitu ljudskih prava i temeljnih sloboda (EKLJP), a u vezi s organizacijom prvog Sarajevo Queer Festivala, koji je trebao biti održan u periodu od 24. do 28. septembra 2008. godine. Festival je od samog najavljivanja bio predmet oštre kritike vjerskih vođa, političkih partija, medija i navijačkih grupa. Usljed nasilja i napada na učesnike Festivala, te prijetnji upućenih članovima i simpatizerima udruženja, ovaj događaj je prekinut već poslije prvog dana. U apelaciji upućenoj USBiH, apelant – Udruženje Q – žalio se da je javna vlast, “uprkos svemu što je preduzeo kao udruženje, bila i ostala neučinkovita kako u sprečavanju nasilja nad članovima i simpatizerima Udruženja, tako i u provođenju djelotvorne istrage, otkrivanja i sankcionisanja onih koji su se govorom mržnje kao i fizičkim nasiljem obračunali sa apelantovim pripadnicima”.3 Zbog toga je tvrdio da su povrijeđena njegova i prava njegovih članova i simpatizera garantovana članovima: 3 (zabrana mučenja ili drugog ponižavajućeg postupanja), 8 (pravo na poštovanje privatnog života), 11 (sloboda okupljanja), 13 (pravo na djelotvoran pravni lijek) i 14 (zabrana diskriminacije u uživanju prava zaštićenih drugim članovima Konvencije) EKLJP, kao i člana 1 Protokola 124 uz EKLJP (opšta zabrana diskriminacije). USBiH utvrdio je da je povrijeđeno pravo na slobodu okupljanja, te obavezao Vlade Federacije BiH i Kantona Sarajevo da apelantu plate naknadu nematerijalne štete. S obzirom na to da je utvrdio povredu prava na slobodu okupljanja iz člana 11 EKLJP, USBiH je smatrao da nema potrebe da posebno ispituje apelantove navode o povredi prava na djelotvoran pravni lijek i zabranu diskriminacije. Ostale dijelove apelacije USBiH je odbacio kao nedopuštene jer su, prema stavu Suda, podneseni od strane neovlaštenog lica (navodi koji se tiču kršenja prava članova i simpatizera apelanta – Udruženja Q) ili su nespojivi sa Ustavom ratione materiae (navodi koji se tiču povrede apelantovih prava po osnovu članova 3 i 8 EKLJP pojedinačno i u vezi sa članovima 13 i 14).

• Details
• Contents