Kritički osvrt na Zakon o azilu i njegovu primenu od strane upravnih i sudskih organa Republike Srbije
Critical Review of the Asylum Act and its Application by the Administrative and Judicial Authorities of the Republic of Serbia

Author(s): Bojana Čučković
Subject(s): Law, Constitution, Jurisprudence, Constitutional Law, Human Rights and Humanitarian Law, Public Law, Evaluation research
Published by: Fondacija Centar za javno pravo
Keywords: Public law; constitution; Constitutional Court; practices; Law on Asylum; application; judiciary; administration; human rights; Republic of Serbia;
Summary/Abstract: Analiza prakse nadležnih organa u postupcima azila ukazuje na ozbiljne propuste. Dok se u slučaju Ustavnog suda problem svodi na neprimenjivanje međunarodnih standarda na koje se sam Sud poziva, praksa Upravnog suda ukazuje na nepoznavanje materije azila, relevantnih izvora međunarodnog prava, ali i mesta koje im po Ustavu Republike Srbije pripada. Prvostepeni i drugostepeni organ, uz upravo navedene nedostatke, pate i od manjkavosti institucionalne i strukturalne prirode. Kada se hijerarhijski posmatra odnos organa koji postupaju u slučajevima azila, postaje jasno da će do korigovanja prakse nižih organa doći samo uz odgovarajuće promene koje bi se desile u praksi neposredno više instance. U tom smislu, jedini izlaz sastojao bi se u donošenju presude protiv Republike Srbije od strane Evropskog suda za ljudska prava. Stav Evropskog suda o načinu na koji nadležni organi Republike Srbije postupaju u slučajevima azila, tačnije da li se time krše pojedine odredbe Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, nužno bi za posledicu imalo i korigovanje prakse sudskih i upravnih organa Republike Srbije. Drugi izlaz iz trenutne situacije nalazi se u procesu pristupanja Republike Srbije Evropskoj uniji. Usklađivanje prava Republike Srbije sa pravom Unije u materiji azila svakako zahteva uspostavljanje novog normativnog okvira koji bi morao znatno više pažnje da posveti stavljanju koncepta sigurne treće zemlje na nove, drugačije osnove, a razmatranja procesnog karaktera bi zamenile rasprave o pitanjima merituma i ispunjavanja uslova za dobijanje izbegličkog statusa. Država se, uostalom, međunarodnim pravom obavezala da pruži utočište osobama koje imaju opravdan strah od progona u državi porekla, ne da nalazi elegantne načine da preuzete obaveze izbegava.

• Details
• Contents