Bulletin of Art History Cover Image

Biuletyn Historii Sztuki
Bulletin of Art History

Publishing House: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk
Subject(s): History, Social Sciences, Fine Arts / Performing Arts
Frequency: 4 issues
Print ISSN: 0006-3967
Status: Active

  • 2017
  • 2018
  • 2019
  • 2020
  • 2021
  • 2022
  • 2023
  • 2024
  • Issue No. 1/79
  • Issue No. 2/79
  • Issue No. 3/79
  • Issue No. 4/79
  • Issue No. 1/80
  • Issue No. 2/80
  • Issue No. 3/80
  • Issue No. 4/80
  • Issue No. 1/81
  • Issue No. 2/81
  • Issue No. 3/81
  • Issue No. 4/81
  • Issue No. 1/82
  • Issue No. 2/82
  • Issue No. 3/82
  • Issue No. 4/82
  • Issue No. 1/83
  • Issue No. 2/83
  • Issue No. 3/83
  • Issue No. 4/83
  • Issue No. 1/84
  • Issue No. 2/84
  • Issue No. 3/84
  • Issue No. 4/84
  • Issue No. 1/85
  • Issue No. 2/85
  • Issue No. 3/85
  • Issue No. 4/85
  • Issue No. 1/86
  • Issue No. 2/86
  • Issue No. 3/86
{{ issueInfo.Volume }}/{{ issueInfo.Year }} Cover
  • Year: {{ issueInfo.Year }}
  • Volume: {{ issueInfo.Volume }}
  • Number: {{ issueInfo.IssueNo }}

Articles list
{{ article.TitleOriginalLanguage }}

{{ article.TitleOriginalLanguage }}
({{ article.TitleEnglish }})

  • Price: {{ common.currency(article.Price) }}
Short Description

"Biuletyn Historii Sztuki" ukazuje się od siedemdziesięciu pięciu lat i jest najstarszym polskim czasopismem naukowym poświęconym historii sztuki. Powstał w 1932 jako kwartalnik Zakładu Architektury Polskiej Politechniki Warszawskiej z inicjatywy Oskara Sosnowskiego, inspiratora prekursorskich studiów nad architekturą. Z Zakładem tym i z redakcją ówczesnego "Biuletynu Historii Sztuki i Kultury" był związani m.in. Witold Kieszkowski, Stanisław Lorentz, Juliusz Starzyński i Jerzy Szablowski Michał Walicki, Jan Zachwatowicz i Stanisław Herbst, którzy odegrali po wojnie wiodącą rolę w organizacji życia naukowego i badań nad sztuką.

Po latach przerwy wojennej czasopismo ukazywało się jako organ nowo utworzonego Państwowego Instytutu Historii Sztuki i Inwentaryzacji Zabytków oraz Zakładu Architektury Polskiej i Historii Sztuki PW. Cztery powojenne roczniki, za lata 1946-1949, były wydawane ze świadomością kontynuacji przedwojennego "Biuletynu" nie tylko w tytule, ale i w treści. 

Datą przełomową był rok 1949, kiedy to instytut resortowy został zreorganizowany i zmienił nazwę na Państwowy Instytut Sztuki o charakterze interdyscyplinarnym. Przemianie uległ także kwartalnik, który od 1950 zaczął się ukazywać pod krótszym tytułem: "Biuletyn Historii Sztuki". Stał się pismem Państwowego Instytutu Sztuki oraz Stowarzyszenia Historyków Sztuki i Kultury Materialnej. W 1951 roku redaktorem naczelnym BHS został Stanisław Lorentz, który piastował tę funkcję przez trzydzieści lat. 

W 1982 roku redakcję naczelną objął na okres sześciu lat Stanisław Mossakowski, dyrektor Instytutu. Został też powołany nowy komitet redakcyjny z Janem Białostockim na czele.

W latach 1988-1996 redaktorem naczelnym BHS był Jerzy Kowalczyk. W związku ze zmienioną sytuacją geopolityczną i otwarciem wschodniej granicy, nową tematyką na łamach "Biuletynu" stała się sztuka na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Ożywione kontakty zaowocowały licznymi artykułami publikowanymi w "Biuletynie". Ukazało się kilka numerów monotematycznych poświęconych kulturze artystycznej na Rusi Koronnej i w Wielkim Księstwie Litewskim.  

Funkcję redaktora naczelnego "Biuletynu Historii Sztuki" przejął w 1996 Piotr Paszkiewicz, wicedyrektor Instytutu. Zmieniona została szata graficzna BHS-u. Od 2002 redaktorem naczelnym ponownie jest Stanisław Mossakowski.

Toggle Accessibility Mode