We kindly inform you that, as long as the subject affiliation of our 300.000+ articles is in progress, you might get unsufficient or no results on your third level or second level search. In this case, please broaden your search criteria.
Česko se ani v těchto letech, kdy se na místo ve školce stojí fronty, není schopné v prorodinné politice inspirovat u svého nejbližšího souseda, v Německu. Zde se vláda kancléřky Angely Merkel zavázala, že do roku 2013 bude mít každé dítě po dovršení prvního roku právo na místo ve školce. A tento slib je už viditelný i v realitě - v obcích se staví školky, nabírá se personál. U nás je zodpovědnost za péči o děti zcela ponechána v rukou matek, které nemají ani zákonnou možnost pomoci si samy. Místo otevřeného prostoru jsou válcovány hygienickými nařízeními nutnými pro zřízení zařízení péče o děti, firemní školy je nutné hledat lupou a něco v Německu tak běžného jako institut Tagesmutter, denních matek, je stále v nedohlednu.
More...
V roce 1990 fungovalo v ČR celkem 1043 veřejných jeslí, v roce 2000 jich bylo evidováno pouze 67 a do roku 2007 klesl jejich počet jen na 49. V souvislosti s porodní křivkou silné generace 70. let se s nedostupností péče o malé děti potýká většina rodičů dětí předškolního věku. Tento problém bude v nejbližších letech přerůstat do prvního stupně základních škol. Ve školním roce 2011/2012 nebylo jen v hlavním městě Praha přijato přes 8000 dětí. Počet předškoláků v hlavním městě Praha i nadále roste, podle očekávání magistrátu tomu tak bude příští dva až tři roky. Stejné zkušenosti mají místní samosprávy v celém Česku. Vzáří 2012 nenastoupilo do školek na 50 000 dětí, které by nastoupit chtěly či potřebovaly. Je zde nastaven přesně opačný trend než ve vyspělých zemích, kde jako ve Francii jsou školky součástí školského systému.
More...
Dr Latinka Perović je radila u Institutu za istoriju radničkog pokreta Srbije, kasnije Institutu za noviju istoriju Srbije od 1975. do 1998. godine. Njeno bavljenje istorijom društvenih ideja u Srbiji druge polovine XIX veka i rusko-srpskim vezama, tokom te 23 godine provedene u Institutu, rezultiralo je opusom od šest monografi ja (Pera Todorović, 1983, Od centralizma do federalizma: KPJ o nacionalnom pitanju, 1984, Srpski socijalisti 19. veka. Prilog istoriji socijalističke misli, 1-3, 1985, 1995, Planirana revolucija. Ruski blankizam i jakobinizam, 1988, Zatvaranje kruga. Ishod rascepa 1971-1972, 1991, Srpsko-ruske revolucionarne veze. Prilozi za istoriju narodnjaštva u Srbiji, 1994), kompletnim priređivanjem devet knjiga istorijskih izvora (pisma, članci, govori, dnevnici, uspomene, izabrani spisi: Pere Todorovića, Avrama Petrovića, Mite Cenića, Nikole Pašića), objavljivanjem više desetina studija, rasprava i članaka u zbornicima i naučnim časopisima u zemlji i inostranstvu, velikim brojem predgovora i pogovora u izdanjima istorijskih izvora za XIX i XX vek drugih autora kao i nizom prikaza istoriografskih dela. Dr Latinka Perović je održala takođe i veliki broj predavanja u zemlji i inostranstvu, učestvovala na međunarodnim i domaćim naučnim skupovima i bila promotor novih istoriografskih izdanja. Svojom ukupnom delatnošću ona predstavlja jednog od najplodnijih saradnika Instituta u njegovoj pedesetogodišnjoj istoriji.
More...
Evropska unija funkcioniše na principu vladavine prava tako da su sve njene radnje utemeljene na ugovorima na čiji sadržaj su dobrovoljno i demokratskim putem pristale sve države članice EU. Pravni instrumenti Evropske unije (EU) su podijeljeni u dvije grupe. Prvu grupu čini takozvano primarno zakonodavstvo EU – osnivački ugovori; Ugovor o Evropskoj uniji (UEU), poznat i kao Ugovor iz Mastrihta iz 1992. godine, Ugovor o funkcioniranju Evropske unije (UFEU) te Povelja EU o temeljnim pravima. Obaveze iz ugovora jesu postavile temelje za EU politike rodne ravnopravnosti i imaju posebnu težinu. One su provodive od strane država članica, EU institucija, kao i – zahvaljujući doktrini o njihovom direktnom efektu – od samih građana EU pred domaćim sudovima. Sekundarne izvore prava čine pravilnici/uredbe, odluke, preporuke, mišljenja te uputstva/direktive, koje su obavezujuće u smislu rezultata. To znači da su države u postizanju definisanih ciljeva slobodne da odluče o najboljem načinu njihove implementacije (čl. 288 UFEU).
More...
Postojanje institucionalnih mehanizama za ravnopravnost spolova se smatra bitnom pretpostavkom za ukidanje diskriminacije na osnovu spola/roda i ostvarivanje ciljeva rodne ravnopravnosti. Potreba za uspostavljanjem institucija koje će se specifično baviti ovim pitanjima je prepoznata i istaknuta tokom Četvrte svjetske konferencije o ženama 1995. godine u Pekingu (vidi rad II.1 Ujedinjene nacije autora Damira Banovića). Zaključci ove konferencije su sadržani u Pekinškoj deklaraciji i Platformi za akciju kada je zaključeno da vlade imaju primarnu odgovornost za sprovedbu Platforme za akciju te da bi mehanizmi i institucije za unapređenje položaja žena trebali sudjelovati u formuliranju javne politike i poticati sprovedbu Platforme ali i djelovati kao katalizator u razvoju novih programa (Platforma za akciju, 1995, Glava V-A). Komitet za eliminaciju diskriminacije žena Ujedinjenih naroda (Opća preporuka br. 28, 2010) preporučuje postojanje ovih institucija kao jednu od osnovnih pretpostavki za sprovođenje člana 2. CEDAW konvencije.
More...
Postizanje rodne ravnopravnosti kao ljudskog prava propisano je ustavima i zakonima o ravnopravnosti polova/rodnoj ravnopravnosti, antidiskriminacionim zakonodavstvom i cijelim nizom međunarodnih instrumenata ljudskih prava koje smo obavezni poštovati i primjenjivati. Odredbe kojima se štiti ravnopravnost i zabranjuje diskriminacija po osnovu pola/roda dio su i sistemskih i drugih propisa u različitim oblastima, od zakona, podzakonskih i drugih akata, pa sve do strateških i planskih dokumenata, odnosno javnih politika. U čemu je onda problem, pitamo se. Zašto ove deklarativne odredbe u zakonima ne znače odmah i njihovu primjenu u stvarnosti? Zbog čega i dalje postoje izražene rodne neravnopravnosti, pa čak i diskriminacija i nasilje kao ekstremni oblik diskriminacije? Zašto određene mjere vlasti imaju različite učinke na različite društvene grupe muškaraca i žena? Zašto naoko neutralne norme imaju nejednake efekte, iako nejednakost ili čak diskriminacija nisu uopšte bili namjera zakonodavca ili donosioca neke mjere? Zbog čega „ne vidimo“, odnosno odbijamo da vidimo da rodne nejednakosti postoje i da je njihovo uporno opstajanje zapravo legitimisana nejednakost u moći, podjeli rada i pristupu resursima?
More...
With the June 2014 establishment of a “caliphate” in the territories of Iraq and Syria, announced by the self-proclaimed “caliph” and leader of ISIL Abu Bakr al-Baghdadi, his appeal to all Muslims to migrate to these territories has been viewed by some “true believers” in the Western Balkans as a mandatory religious duty. A new wave of Muslim men and women from the Balkans, motivated by a combination of religious and other factors, have left home for the “caliphate,” where the Balkan contingent has supported groups fighting the Assad regime since the beginning of the civil war in Syria. The number of Western Balkans citizens in ISIL territories is not precisely known, but up to 1,000 are thought to make up the Balkan contingent – including male fighters, a much smaller percentage of female fighters, women and children who accompanied their husbands and fathers, some women who traveled alone (often in order to marry), and a small number of teenagers, most of whom have left home without the consent of their parents. The motives and expectations of women in this contingent are difficult to grasp; for, despite ISIL propaganda that compares living in its territory to being at a “Disneyland for Muslims,” the group is among the most notorious terrorist organizations in the world, infamous for its brutal abuse, derogation, and mistreatment of women. [...]
More...
This chapter aims at reviewing some of the most important developments in feminist research on the welfare state. The first section outlines the core of the debate between the feminists and mainstream literature, often centred on the critique of Esping-Andersen’s Three Worlds of Welfare Capitalism, the second one presents some alternative typologies developed for gender-centred comparative analyses of welfare states. Thirdly, I will review this scholarship in the light of the developments in Central and Eastern Europe. The fourth section briefly touches upon thechallenges for current feminist debates, especially with regard to the politics of the welfare state, strategic dilemmas and varieties of feminist standpoints.
More...
Populist radical right oppositions to international migration from Islamic countries are argued to undergo a discursive change from ultranationalist and religious constructs to –misleadingly– liberal argumentations, claiming that European liberal democracy is under threat of migration (Brubaker, 2017, pp.1191-1226; Hafez, 2014, pp.479-499; Börzel & Risse, 2018, pp.83-108; Börzel, 2016, pp.8-31). The present study aims to demonstrate how these ‘liberal’ grounds for objecting migrations exist at European (supranational) level, and explores the conceptions of liberal democracy used by pan-European radical right in opposition to migrant and minority rights. Therefore it asks how mainstream populist radical right factions represented in the European Parliament debate migrant and minority rights and what conceptions of liberal democracy emerge within their debates. It orients this question to two plenary sessions held in the European Parliament, in the shadow of the EU’s refugee crisis, to discuss the situation of fundamental rights and terrorism in Europe. Recent refugee debates in the EP have the potential to shed light on this issue, as the way populist radical right parties reject the EU’s minority, migration, and asylum policies feature exclusionary conceptions degrading the substantial meaning of liberal democracy.
More...