Filozofija i civilizacija u islamskoj peripatetičkoj školi
Philosophy and Civilization in Islamic Peripatetic School

Summary/Abstract: Filozofija kao racionalni okvir poimanja činjenica i civilizacija kao sistem usredsređivanja zajednice uvek su sačinjavale neodvojivi sastav čovekovog individualnog i društvenog života. Prema tome, ustanovljenje jasnog i preciznog odnosa između tih dvaju značajnih sistema, još iz drevnih vremena, predstavljalo je uticajnu podlogu za otklonjenje višestrukih prepreka na putu ka čovekovom večnom blaženstvu. Skoro sva intelektualna pregnuća u istoriji čovečanstva, počev od starogrčke filozofske baštine – posebno kada je reč o njenoj kasnijoj epohi i o delima Platona i Aristotela – preko islamske peripatetičke filozofije, uglavnom nastale umnom snagom Abu Nasra Farabija i Ibn Sine (Avicene), kao i grandiozne baštine hrišćanske filozofije i Iluminativne teozofije Šihabudina Suhravardija, pa sve do islamske Transcendentne filozofije, bitno povezane s mislima njenog osnivača Sadrudina Širazija – prezentovala su svojevrsne definicije i okvire pomenutog odnosa. Ova studija namerava da razotkrije suštinu tog odnosa sa stanovišta glavnih predstavnika prvog razdoblja istorije islamske filozofije, to jest njene peripatetičke škole. Da bi postigao ovaj cilj, autor je, pre svega, promotrio taj odnos kod Platona i Aristotela, te je svoje istraživanje zaključio filozofski objektivnim pristupom civilizaciji čuvenog islamskog filozofa, istoriografa i sociologa Ibn Halduna, koji je, ujedno, nagovestio i disciplinarno odvajanje filozofije civilizacije od ranije poznate društvene filozofije.

• Details
• Contents